Savaş Anıları
Ernesto Che GuevaraSavaş Anıları Gönderileri
Savaş Anıları kitaplarını, Savaş Anıları sözleri ve alıntılarını, Savaş Anıları yazarlarını, Savaş Anıları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düşman eline bıraktığımız adamlarımıza içim kan ağlayarak veda ettim. Ucunda ölmek de olsa kendilerini düşmana bırakmamamız için diretiyorlardı. Fakat hayatlarını koruyabilmek, uzatabilmek için bütün fırsatları değerlendirmemiz gerekiyordu. İki yoldaşımızı, kendilerini elden geldiği kadar iyi şekilde tedavi ettiğimiz yaralı düşman askerleriyle birlikte orada bırakarak ayrıldık. Düşmanın bu yoldaşlara iyi baktığını sonradan öğrendik.
“Öldürme, öldürme! Che esirleri öldürmeyin diyor”
İlk kamyonu sardığımızda, içinde iki ölü ve bir de can çekişirken bile çarpışmaya gayret eden yaralı bir düşman askeri bulduk. Adamlarımızdan biri, bu askerin çabalarına soğukkanlılıkla son verdi. Bu askerin böylesine barbarca hareket etmesinin nedeni, ailesinin büyük kısmının Batista Ordusu tarafından yok edilmiş olmasıydı. Bununla beraber kendisini şiddetle azarladım.
Fidel bir destan yaratıyor, oradan oraya koşuyor, bir yandan yoldaşlarımızın başına gelenlere üzülürken, bir yandan en olmayacak tehlikelere atılmaktan geri kalmıyordu.
Devrim ayrıca karşılıksız fedakârlıklar ister. Bugün devrimin başarılarını görenler, geride kalanları da hatırlamak ve onlar gibilerin daha az olduğu bir gelecek için çalışmak zorundadırlar.
Hiçbirimiz savaşmak için savaşmak istemiyorduk. Savaşıyorsak, bunu gerekli olduğu için yapıyorduk.
ülkenin böylesine büyük bir fedakârlıktan umduğu mükafat yerine toprakları kana boyamamızı ve bu savaşı, kardeşin kardeşi vurduğu bir öldürme sanatı haline getirmemizi mi bekliyorlar?
İnsan mutlu günleri beraberce düşlemiş olduğu kara gün dostlarının ölümüne pek alışamıyor.
Yeni hayatta, eski günlerimizin içli dışlılığı pek yoktu.
Astronomi bilgilerime dayanarak kutup yıldızını bulduk ve tam iki gün onu kendimize rehber edip doğuya, Sierra Maestra’ya doğru yürüdük. Aylar sonra, yolumuzu bulmak için seçtiğimiz yıldızın kutup yıldızı olmadığını öğrendim. Doğru yolda ilerlememiz tamamen bir talih eseriydi.
Başlangıçta kendi gölgene bile güvenmeyeceksin.
Varımız yoğumuzla varolduğumuzu gösterebilmek için elimizden gelen her şeyi yapmamız gerekiyordu.
Ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin...
Savaş sloganlarımız kulaktan kulağa yayılacaksa ve silahlarımız elden ele geçecekse ve başkaları mitralyöz sesleriyle ve de savaş ve zafer naralarıyla cenazelerimize ağıt yakacaksa ,
Ölüm hoş geldi, safa geldi...
Fidel'in bana vermiş olduğu o kesin ve erkekçe cevabı asla unutamam:
"Seni yüzüstü bırakamam"
1956 yılında ya özgür olacağız, ya şehit!