"Her neyse," dedim bir dakika sonra, "hiç önemli değil."
"Nedir önemli olmayan?"
"Arkadaşlık yapmak. Ben yalnız olmayı da seviyorum."
"Ya, öyle mi?" dedi annem. Gözlerini kitabından ayırdı ve sanki çok ciddi bir meseleymiş gibi, hiç tebessüm etmeden bana, "Emin misin?" diye sordu.
Böylece bana yardım etmeye karar verdi.
Sayfa 28 - Kafka,Epsilon.