Sessiz Bir Ölüm
Simone de BeauvoirEn Eski Sessiz Bir Ölüm Sözleri ve Alıntıları
En Eski Sessiz Bir Ölüm sözleri ve alıntılarını, en eski Sessiz Bir Ölüm kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
kimseciklere böyle bir çağrımda bulunamayacak olanları düşünüyordum: kendini savunmasız kalmış duymak, yazgısız, tamamıyla, aldırışsız hekimlere aşırı ölçüde çalıştırılan, yorgun, bezgin hemşirelerin elinde olmak, ne korkunç şey! yılgıya kapıldıkları zaman alınlarına kimse elini koymayacak; ağrılarla kıvranmaya başlar başlamaz yatıştırıcı ilaçlar verilmeyecek; yokluğun sessizliğini dolduracak yalan dolu gevezelikler yapılmayacak. Yirmi dört saat içinde kırk yıl birden yaşlanmış… bu cümle de uzun süre aklımdan çıkmamıştı. Bugün, hala, korkunç can çekişmeler oluyor. Niye?
var olma halinden hiçliğe geçişi, ağır ağır sindirmiştim içime.
nesnelerin gücü, bilinen şeydir: yaşayış bunlarda donuverir, katılaşıverir; hiç erişmediği ölçüde bir gerçeklik niteliği kazanır. Hepsi masamın üzerine dağılmış yatıyordu, öksüz, gereksiz; gözden düşmüş, atılmış şeyler olacaklar, ya da başka bir kimlik edineceklerdi.
kısa bir hıçkırıktan sonra bana döndü, “beni avutan tek şey,” dedi, “bunun benim de başıma gelecek olması… öyle olmasaydı zaten, büyük haksızlık olurdu!”
“Tanrı çok uzakta,” dedi. “İçinizde inancı en sağlam olanlar için bile, kimi gün Tanrı o kadar uzaktadır ki, yokmuş gibi görünür. İnsan tanrının savsayıcı olduğunu bile söyleyebilir.“
geceyi yanı başında geçirmiştim; içinde doğduğum, babamın öldüğü bu evlilik döşeğine duyduğum iğrentiyi unutarak, annemin uyuyuşuna bakmıştım.