Sessiz Ev bitti ve böylece Orhan Pamuk'un bütün romanlarını okumuş oldum. Sessiz Ev, Pamuk'un gençlik yılları romanı. yirmili yaşlarının sonlarında yazmış. Zaten sonrasında kat ettiği mesafe görülünce bu romanın ilk dönem romanı olduğu daha iyi anlaşılıyor.
Pamuk, postmodern anlatıyı ta o zamanlarda benimsemiş görünüyor. Bütün bir olaylar örgüsü, farklı kişilerin ağzından anlatılıyor. Babaannelerinin evine ziyarete gelen üç kardeş ile kasabadaki birkaç kişinin öyküsü var kitapta. Pamuk'un sonrasında ortaya çıkacak olan o uzun, upuzun cümleler alışkanlığı bu romanda yok. Daha klasik bir roman gibi.
Hadiseler ta yüzyılın başında başlıyor ve birkaç kuşak devam edip, 12 Eylül öncesine kadar devam ediyor. Bu arada eleştireceğim bir konu şu, roman kahramanlarından ülkücü olanlar, cahil, soyguncu, baskıcı, kaba saba ve nihayetinde katil olarak resmedilirken, devrimci olan ise masum, mazlum ve haklı olarak ortaya konuluyor. Oysa, her iki hareketin içinde de birbirinden farklı karakterde, iyilik ya da kötülükte şahıslar vardı...