Sovet dövrünün Azərbaycan yazıçıları üçün bir az kədərlənirəm. Unudulub bir qismi və daha neçələri də unudulmaqdadır. Nə məsuduq ki, qoruya bilmişik Salam Qədirzadəni, onun bədii irsini.
Yazıçının imzası olan “Kəndimizdə bir gözəl var”, “46 bənövşə”, “Sevdasız aylar”, “Qış gecəsi”, “Hər gün ömürdən gedir” və digər əsərlər bu gün oxucular arasında sevərək oxunulur, təbliğ edilir.
4-cü kitabdır “Sevdasız aylar”. 4-cü “Mükəmməlsən, cənab Qədirzadə” deyərək bitirdiyim kitab.
Lakonikdir, söz çoxluğu olsun deyə içi boş, mənası olmayan cümlələrə yer verilmədiyi bəllidir. Obrazlar bizdən biridir, mübaliğəli, pafoslu rənglərlə boyanmayan, saf, səmimi 1970-lərin adamları.
Gəncliyin ruhuna bürünən tələbələr, onların həyatla sınağının müəyyən epizodları ilə tanış olanda sual verməmək olmur: “Mən Sevda olsa idim, nə edərdim? Mən Valeh olsam, mən Rəhilə olsam, mən Asif olsam, mən Vahid olsam...”
Xan nəşriyyatına minnətdaram, S.Qədirzadənin əsərlərini elə qəşəng, zərif nəşr ediblər ki. Üz qapaqları fərqlidir, bilinir ki, diqqətlə, özənlə hazırlanıb... Ancaq təəssüf ki, 3-cü nəşrin korrektə zəifliyi bir qədər kölgə salır bu müsbətliyə. Düşünəndə ki kitabların dilə təsiri nə dərəcədə əhəmiyyətlidir, mətnlərdə maksimum səhvlərin az və ya heç olmamasına çalışmalıyıq.
Seçin bir bahar ətirli gün, açın “Sevdasız aylar”ı, 20-ci əsrə səyahətdən zövq alın...
Sevdasız Aylar
Salam Qadirzade
