Salam Qedirzade Büyük Vatan Savaşı cephelerinde olmuş, savaş sonrası eğitim almış ve yazarlığa başlamıştır. "İlk hikayeler" (1951), "Gençlik" (1953), "Sarmaşıklı aynəbənd" (1955) adlı ilk kitaplarında yazar genç kuşağın yaratıcı azmini, sevgi ve muhabbet duygularını, arzu ve isteklerini kaleme almıştır.
10 Nisan 1923 yılında doğdu. Azerbaycan Devlet Üniversitesinin filoloji fakültesine girdi, üçüncü sınıftan sonra eğitimini Moskova'da, M. Gorki adına kurulan Edebiyat Enstitüsü'nde sürdürdü.
"Kirpi" dergisinin baş editörü oldu. Yazdığı "Kış gecesi", "46 menekşe", "Nar çiçeği masalı", "Sevdasız aylar", "Sen olmasaydın" adlı roman, anlatı ve hikaye kitapları gençlerin manevi-ahlaki kalitelerini anlatıyordu.
S.Qədirzadə'nin Büyük Vatan Savaşı cephelerinde katılımı sonraları "Burada insan yaşamıştır (1963) povestinin oluşmasına neden olmuştur. Gerçek ve canlı gözlemlerden doğan bu anlatı, samimiyeti ile savaş konusunda yazılmış eserler içerisinde dikkat çekicidir.
Ayrıca satirik anlatı ve hikayelerin, "Şirinbala puan olacak", "Hardasan ay bekarlık", "Həmişəxanım" gibi ünlü, sahneden düşmeyen komediyaların da yazarıdır. "Bir kız bir erkek çocuğun", "Sevginin adresi kalptir", "Her gün ömürden gidiyor" gibi kitapları döneminde büyük tirajla yayınlandı ve çok ilgi gördü.
Ədalətin keşiyində durmaq üçün adamları, ancaq dediyi sözlərlə deyil, onları gözlərindən tanımaq, ürəklərinin ən dərin guşələrində gizlənmiş sirləri oxumaq lazımdır!
Hərkəsə salam, bildiyiniz kimi aylıq okuma rutini tutmağa başlamışam. Və keçən ayın rutini belə idi: #236203534 bəziləri oxumağı çatdırdım, bəzilərini yox. Amma həmin qalanları bu aya əlavə etdim.
Aprel (Nisan) ayı okuma rutinim: 🌼
1.
Əsər müəllifin qələmindən oxudum ilk əsər olmasa da daha çox diqqətimi çəkən əsər oldu.
•Həyatımızda da qarşımıza müxtəlif xarakterli,ən pis halda da xaraktersiz insanlar çıxır, fikrimcə,bu qaçılmazdır.Nə istədiklərini bilməyən,arzu və məqsədləri olmayan,dünyaya isə dünya gözüylə deyil sadəcə öz kiçik pəncərəsiylə baxan insanlar...Bu dünyada qonaq olduğunu unudan insanlar..Yalnız yeyib-talayıb,gəzib- dolaşmaq üçün Bura gələnlər...
• Əsas obraz,özünün kirli keçmişi ilə,kirli də gələcək quran Yeganə kimi...Qaraçı qız olmaqla başlayan uşaqlığı ilə həyatın ən çirkli quyularına bilərəkdən bəlkə də məcburən düşdü.Yalanları ilə hər kəsin gözünü boyuyaraq təkcə teatrda yox həyatda da rola girdi.Mehriban və igid ,bununla yanaşı bir o qədər də saf olan Əkrəmlə tanış olur və hər şey bundan sonra başlayır.Əkrəm 4 il müharibədəykən Yeganənin həyatı necə keçir?!.Əkrəmin müharibədən gəlməsiylə hər şey dəyişir.Artıq geridə onun üzünə xoş davranan Yeganə yox idi.Çətin də olsa eşitdiklərinə inanaraq bir müddətdən sonra öz doğru qərarını verir.
Sonda Yeganə öz cəzasını alır...Mənəvi Əkrəmin hisslərini,fiziki olaraq isə Günəşin körpəsini öldürərək qatil olur...
Hələlik bircə ulduz kəşf eləmişəm. Onu da göydə yox, yerdə.
Bəzən nəciblər, xeyirxah niyyətlərlə yaşayanlar
vaxtından tez ölür, xəbislər, bədxahlar isə elə hey ömür sürürlər.”
İnsanın gözləri qəlbinin tərcümanıdır
Neyləyim ki, mən bədbəxtəm! Könlüm arzular qəbiristanıdır..
Əsər haqqında uzun-uzadı yazmaq istəmirəm. Mənə görə sadəcə vaxt itkisidir. Düzü, əsərin ilk səhifələrini oxuduqca kitabı sevəcəyimi düşünmüşdüm, lakin daha sonra hadisələrin primitiv şəkildə irəliləməsi ürəyimi sıxmağa başladı. Əsərin sonu isə yarımçıq şəkildə qələmə alınmışdı sanki, daha əhatəli şəkildə təsvir edilə bilərdi
46 BənövşəSalam Qadirzade · Qanun Nəşriyyatı · 2014530 okunma
Salam Qədirzadənin əsərlərinin hər birində qəribə bir duyğu var. Yazarın kitablarını hər oxuduğumda kimsə mənə nağıl danışırmış kimi hiss edirəm, mənə bu nağıllarla həyatın bir çox üzləri ilə tanış etmək istəyir.. Və əsərlərinin hər biri bir birinə oxşayır bu dediyim o qəribə duyğudanmı irəli gəlir ya yox bilmirəm. Ama nə də olsa kitabların oxunulacaq səmimi bir havası var.
Kitaba gəlincə o qədər xoş olan sadə dillə yazılıb ki, kitabdan danışmağa qalxsam gərək məndə sizə Qış gecəsini nağıl edim :)
Sadəcə bunu qeyd edim ki Ceyran üçün üzüldüyüm qədər Mənsurə üçün sevindim. Adil üçün sevindiyim qədər İsa üçün üzüldüm. Sanki hər şey elə belədə olmalı idi.