Hepimiz zaman zaman kalabalıktan ve başkalarının meraklı gözlerine ve zihinlerine maruz kalmaktan bunalırız. Kendimizi bunlardan uzaklaştırmak için keşişçe fikirler düşünürüz. Yinede çoğumuz için birkaç saatlik yalnızlık yeterli olacaktır çünkü ömür boyu süren bir manastır yalnızlığı ürkütücüdür. Çünkü insan sosyal bir hayvandır ve uzun süre yalnız kalmak sağlıklı bir insan için ağır bir cezadır. Fiziksel işkence veya ölüm dışında bir mahkuma verilebilecek en ağır ceza hücre hapsidir. Mahkum,zamanla neredeyse delirebilir ve kendi sesinin yankısını duymak için oturağıyla bile konuşabilir. Bu, toplumsal bir tepkiye en yakın şeydir...