Şiirimizde Ayrılık Gönderileri
Şiirimizde Ayrılık kitaplarını, Şiirimizde Ayrılık sözleri ve alıntılarını, Şiirimizde Ayrılık yazarlarını, Şiirimizde Ayrılık yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ayrılanlar için
Yollarımız burada ayrılıyor
Artık birbirimize iki yabancıyız
Ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet her şeyi unutmalıyız
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme
İnsan ne kadar sevse unutabilir
Mevsimler gelir geçer, yıllar geçer
Sen de unutursun bir gün gelir
Hiç yaşamamışcasına, hiç sevmemişcesine Unutursun o günlerimizi, gecelerimizi
O günlerce gecelerce sevişmelerimizi
Her şeyi evet her şeyi unutabilirsin
Hattâ bütün yazdıklarımı satır satır
Kalırsa, içinde bir derin sızı kalır.
Sayfa 58 - ÜMİT YAŞAR OĞUZCANKitabı okudu
Ağustos Çıkmazı
Beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
beni koyup koyup gitme
ne olursun
bir deniz kıyısında otur
gemiler sensiz gitsin bırak
herkes gibi yaşasana sen
işine gücüne baksana
evlenirsin çocuğun olur
sonun kötüye varacak
beni koyup koyup gitme
ne olursun
elimi tutuyorlar ayağımı
yetişemiyorum ardından
hevesim olsa param olmuyor
param olsa hevesim
yaptıklarını affettim
seninle gelemiyeceğim attila ilhan
beni koyup koyup gitme
Ne olursun
Sayfa 55 - ATTİLA İLHANKitabı okudu
Yalnızlık şiiri
Bir dokunsanız, ağlamam işden değil;
Görüyorsunuz yalnızım
Yalnızlık Tanrıya mahsus
Oysaki ben insanım!
Bu yağmur, bana yalnızlığımı hatırlatır; Üşürüm yalnızlıktan;
Korkarım yalnızlığımdan,
Bir dokunsanız ağlamam işden değil!
Sayfa 51 - M. SUNULLAH ARISOY (1925- )Kitabı okudu
Dost
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın,
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın.
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın.
Mavi bir gök yüzümüz olsun, kanatlarımız Dokunarak uçalım.
Insanlardan buz gibi soğudum,
İşte yalnız sen varsın.
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın.
Sayfa 32 - Cahit Külebi (1917-)Kitabı okudu
Evvel Zaman İçinde
Her ağacın arkasından karşıma siz çıktınız Öylesine çoktunuz ki bunaldım yalnızlıktan Rüzgarınız esiyordu dağ taş deli gibi Savruldu kulelere dayadığım merdiven
Her köşe başından karşıma siz çıktınız Öylesine yoktunuz ki ağladım deliye döndüm Kanınızla incelen taşlar yüzüyordu
Eski denizleri andıran bulutlarda
Sayısız gitmiştiniz ne yazık
Evvel zaman içinde gibiydiniz
Uzandım yerden usulca aldım gökyüzünü
Siz atmıştınız
Sayfa 25 - Oktay Rıfat (1914-)Kitabı okudu
Yalnızlık şiiri
Bilmezler yalnız yaşamıyanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.
Sayfa 23 - ORHAN VELİ KANIK (1914-1950)Kitabı okudu
Garip Kişi
Bu akşam ilk olarak ağladım,
Bekâr odamın penceresinde.
Hani ev bark? Hani çoluk çocuk?
Ne geçti elime bu hayatın
Meyhanesinde, kerhanesinde?
Yatağım her gece böyle soğuk.
Saadet bu ömrün neresinde?
Sayfa 21 - CAHIT SITKI TARANCI (1910-1956)Kitabı okudu
Sen
Aşkını gözlerinle, dün, kalbime işledin,
Bir san'atkâr, elile, oyar gibi mermeri.
Rüzgâr yüzü görmiyen ufkumda genişledin Bir fırtına halinde koptuğun gündenberi.
Daha fani olaydı kurtulurdu zarardan,
Aşkım ki farkı yoktur bir dağ başında kardan. Gururuma basarak üstüne çıkanlardan Dönmiyen bir sen varsın, yalnız sen varsın geri.
Nasıl taşta çeliğin izi kalırsa derin,
Üstüne satır satır öyle nakşoldu yerin. Üzülme, senden sonra kalbime girenlerin Yalnız senin aksindir orda görecekleri...
Sayfa 17 - YAŞAR NABI NAYIR (1908- )Kitabı okudu
Kimsesizlik
Yıllardır ki bir kılıcım, kapalı kında; Kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi. Muztaribim, bu duvarın dış tarafında, Şefkatine inandığım biri var gibi.
Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el, Kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım,
Yan odadan bir ince ses diyor gibi: Gel.
Ve hakikat bırakıyor, hülyamı yarım.
Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın, Kulaklarım komşuların ayak sesinde,
Varsın gını bir yudum su veren olmasın,
Baş ucumda biri bana su yok desin de....
Sayfa 13 - Kemalettin Kamu (1901-1948)Kitabı okudu