Cahit Zarifoğlu'nun kalemini seven biri olarak okumak güzeldi. Lakin ikinci yeniciler gibi manadan çok uzak, kelimelerin sadece yan yana dizildiği şiirlerin çok olmasından dolayı akışım biraz yavaş oldu, muğlak manalardan ötürü çok ilerleyemiyordum bir okuyuşta.
Kitapta bölüm olarak Korku ve Yakarış bölümünü beğendim. Diğer bölümlerdeki şiirlerin büyük kısmı estetik zevkime çok hitap etmedi açıkçası. Ama gerçekten şiir seven ve arada kalem çalıp şiir yazan biri okumalıdır diye düşünüyorum (Ben bu nedenle şiir atlamadan full okudum). Ve Şairin nahifliğiyle yoğrulan dizelerde kaybolmak da mümkün. Bu kitabı bu dizeler için bile olsa okurdum, iyi ki okumuşum dedirten güzel şiirler içermekte. Şiirleri okutan bir diğer husus da, şairin müspet olması. İslami kimliğinin şiirlerde ön planda olması, şiirleri içselleştirmemde kolaylık sağlıyordu. Kitabı okuyacaklara tavsiyem, yanınızda mısraların altını çizecek bir kalem olsun :)