Kestane ağacıyım ben, bir çiftçi dikti beni bu patikaya, ustaca, taş atıp duran çocukların hedefi oldum şimdi.
Uzayıp gittim, ama dallarım kırık, yaralı gövdem,
Saldırıya uğruyorum kıyasıya, her yanımdan sapanlarla.
Daha kötüsü gelebilir miydi meyvesiz bir ağacın başına?
Yazık,
ne şanssız ağacın, meyve veriyorum kendi yıkımıma.