Hepimiz biliriz ki insanlar, ebedi zannetikleri ayrılıktan, kinlerden, nefretlerden, gayri kabili tamir görünen kalp kırgınlıklarından pek çabuk kurtulur. Bir kere kırılan kalbin bir daha yapılamayacağı pek yanlış bir tarzdır. Daima kırılan ve daima yapılan şeyin adı kalptir; çünkü bu canlı bir şeydir; daima değişir ve yeniyi yaratır; kalbi bir porselen vazo gibi câmid bir şey farzetmek doğru mudur?