Okumaktan zevk aldıran yazar..
Peyami Safa okuyucuları bilir kii, kitapları seni içine çeker heyecan ve merakla okutur.
Genelde kitaplarında batılılaşma, toplum sorunları ve insanın iç dünyasının ele alır bunların da büyük bir incelik ve dokunuşla yapar.Okurken sanki o andaymış gibi hissederiz.Şimsekte onlardan biri oldu.
Bir ihanet kitabı...
Müfid..bu kadar aciz olmaya gerek var mıydı gerçekten? Pervin ve Sacit onların sonu ne olacak diye merakla okudum.
Vee Şimşek aslında çoktan belli olan bir gerçeği acı bir şekilde açığa çıkardı.Yormayan akıcı bir olay örgüsü vardı.
ŞİMŞEK,
Doğru insanların yanlış bir çevrede nasıl bir yalnızlığa ve buhrana sürüklenişinin hikayesi. Küçük yaşta yetim kalan Müfid'in hodkâm ( bencil) dedesi ve karaktersizlikte sınır tanımayan, hiçbir değer yargısı olmayan dayısı Sacit'in yanında yetişmesinin ruhunda açtığı derin yaralara, ihanete meyyal karısı Pervin'in müptezelliği de eklenince psikolojik gerilimin doruğa ulaştığı bir roman çıkmış. Psikolojik tahliller, hasta ruh sağlığı, insan ruhundaki çelişkiler ve insanın manevî çöküşü kimlik bunalımı bağlamında ele alınmış. Her ne kadar ana çatışma kahramanların iç çatışması olsa da satır aralarında birey toplum çatışması da yer alıyor. Ayrıca mekânın insan psikolojisi üzerindeki etkisi çok güzel anlatılmış. Peyami Safa'nın kalfalık dönemi eserlerinden olmasına rağmen çok üst düzey bir roman. Psikolojik roman sevenler Peyami Safa'nın bütün romanlarını tez elden okumalı.
İstanbul’da yaşayan bir ailenin içindeki yasak ilişkiler, kıskançlık, aldatma ve cinayet gibi olayları konu alır. Müfid adlı bir adamın karısı Pervin’i çok sevmesine rağmen, onun dayısı Sacid ile uzun süredir devam eden bir ilişkisi olduğunu öğrenmesi ve bunun sonucunda yaşanan dramatik sonucu anlatır.
Yine bir kadın ve iki farklı erkek arasındaki mücadeleyi okuduğum bir Peyami Safa romanı oldu. Baştan belirtmek isterim ki Safa'nın kadınlar hakkındaki fikirlerine yer yer katılmıyorum. Kadınları erkeklerden düşük konumda değerlendirdiğini romanlarında çoğu zaman görüyoruz. Fakat ortada büyük bir yazarlık yeteneği varken yazarın şahsî
yazarın şu ana kadar en sevdiğim romanı olmuştur.
Bir peyami safa hayranı olarak en çok beğendiğim kitabı bu diye bilirim.Bireyin psikolojik buhranını vücut üzerindeki etkilerini sarsıcı bir şekilde anlatması romanın en baş konusu olarak ele almaktadır.Kişinin anlaşılamaz bir şekilde isteklerine, arzularına gem vuramaması iradenin yetersizliğinden kaynaklandığını göstermektedir.Karakterlerin anlaşılamaz davranışları tutarsızlıkları gözler önündedir.spoiler!!!!!!
Kitabın bitişindeki üzgünlüğümü sonunun tatmin edici şekilde bitmesi gölgelemiştir.
Belki benden kaynaklıdır bilmiyorum ama şimdiye kadar okuduğum Peyami Safa romanlarından en az sevdiğim bu oldu. (büyük ihtimalle benden kaynaklı) Kafamın çok dolu olduğu bir dönemde okuduğum içindir belki ama roman beni boğdu. Uzun uzun ruh tahlilleri dönüp dolaşıp aynı yere varan olaylarla bilemiyorum çok sevemedim. Ayrıca hiçbir karakteri de sevemedim. Normalde yazarın kalemini çok seviyorum fakat bu kitapta gerçekten yoruldum. Yine de sakin bir kafa ile okuyunca sevebileceğim bir kitap olabilir.
Peyami Safa'nın okuduğum diğer romanlarındaki tarzını, Şimşek'te de buldum, roman yine bolca Osmanlı'ca kelimelerle süslenmiş, yine akıcı yine heyecan veriyor.
Konusuna gelince ana konu ''Ahlaksızlık'' (benim kitaptan edindiğim fikir) ve bu ana konu felsefe, psikoloji, şüphecilik, ruhsal bunalım, pişmanlık,
Peyami Safa insanın duygularını çok iyi anlıyor. Bu yüzden karakterleri oldukça gerçek ve sizi hikayenin içerisine çekiyor. Betimlemeler müthiş. Özellikle Ali karakteri insanların kabul etmeyi veya anlamayı istemediği gerçekleri söylemesinden kullandığı benzetmeler ve kelimeler beni oldukça etkiledi. Kısa bir bölüm sıkılıyor gibi hissettim ama kendini hemen toplayarak 302 sayfa bitti. Pervin`e başta üzülsemde sonunda tatminkar oldum. Güzel kitap.
