Kitap şu cümleyle başlıyor: "Dünyaya söyleyecek iki çift sözünüz yoksa, yaşamınızın da bir anlamı yok demektir."
"Sinemada Anlam ve Anlatım" Baudrillard çevirmeni olarak tanıdığım Oğuz Adanır'ın kitabın adının hakkını verdiği, konusunu çok iyi sınırlandırdığı, meselesini okuru kendinden uzaklaştırmadan net bir şekilde irdelediği bir kitap.
Kitapta üç bölüm var. İlk bölümde sinema nedir, tarihi nedir, sanatçı kimdir, sanatçının işlevi nedir, seyirci kimdir, sinemada anlam üretimi nasıl ve neye bağlı olarak yapılır? gibi sorulara cevaplar veriyor Adanır. Bu bölümün anahtar kelimeleri olarak "sinema, anlam, zihniyet, sanatçı" sayılabilir.
İkinci bölümde ise yazar bir İngiliz, bir de Türk filmini anlam üretimi bağlamında ince ince analiz ediyor ve daha sonra da o iki filmi anlam üretme noktalarından karşılaştırıyor.
Üçüncü bölümde ise elindeki aynayı, kara aynayı "Türk sineması"na tutuyor. Tabii aynayı kaldırdığında da biz, kendi dinamikleri, özgün anlam üretim mekanizması olmayan; cinselliğin simülasyonu olan aşk merkezli melodramlar ve yine cinsellik orijinli komediye dayalı filmlerle dolu bir sinema buluyoruz karşımızda. 1987 yılında basılmış bu kitapta yazar, sinemamızdaki yapımcıyı, yönetmeni, seyirciyi ve oyuncuyu yaylım ateşine tutuyor ve sinemamızı tüm bileşenleriyle bir yeniden kurmaya davet ediyor.
