Elveda denilmesi gereken bir an vardır ; bir felaket, yalnızlık, terk ediliş ya da bir boşluğa düşüş durumu diye de tanımlanabilecek bir an. Oysa bütün bunlar sözcüklerden başka bir şey değildir, her yeni tanım yeni bir çılgınlığa yol açar ve unutmaya başladığınız zaman, işte o an başlar her şey. Gerçekten de budur işte veda etmek ; sessizce, hiç kimsenin uğurlamadığı, geri dönülmez bir yolculuğa çıkmaktır