Söğüt'ten İstanbul'a Gönderileri
Söğüt'ten İstanbul'a kitaplarını, Söğüt'ten İstanbul'a sözleri ve alıntılarını, Söğüt'ten İstanbul'a yazarlarını, Söğüt'ten İstanbul'a yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İlk Dönem Osmanlı Tarihçileri
Nasıl ki kafire karşı savaş Tanrının işi ise ve bununla meşgul bulunan sultanlar ve savaşçılar kutsallık kaznmışlarsa, onların yaptıkları işleri kaydetmek de kutsal bir iş olup(bunları kaydeden) yazar da, ruhunun sükunete ermesi için onlar kadar bir fatihayı hak etmiştir.
Sayfa 89Kitabı okudu
eski popüler anonim kronikler osmanlı ülkesine defter sistemini soktukları için ulemayı şiddetle eleştirmektedirler.
Sayfa 450
Osmanlı hanedanı hakkındaki genel tarihlerin bir çoğunun II. Bayezid zamanında yazılmış olması ve çoğunun 1484-85 yılları arasındaki olaylarla sona ermesi, tamamen bir tesadüf müdür? Âşıkpaşazâde, Ruhî ve Anonim Tevârih yazarı ilk derlemesini, Neşrî -Menzel yazmasını-, Mehmed Konevî, Kıvamî, Sarıca Kemal, eserlerini 1484 veya 1485 olaylarıyla
Sayfa 113
"Gazi Ruhu'nun önemini vurgulamaktan vaz geçme konusunda isteksiz olanlar için son bir probleme işaret etmekle yetineceğim. o devirlerde gazi olanlar yalnızca Osmanlılar değildi; özellikle iki yüzyıl önce Danişmendli hanedanı 'gazi ruhu'nun gücünü ortaya koymuştu; aslında Danişmendliler, rakipleri Selçuklulara göre daha klasik gaziydiler. Danişmendli madeni parasında kendi liderleri gaziler olarak ilan edilmiştir. Bu durumda, Danişmendlilerin 'gazi ailelerin lideri' olduğu konusunda bir an için hemfikir olalım. Bu çıkarım hemen bazı sorunlara yol açar. Eğer gazi ruhu Osmanlılar ve Danişmendliler arasında bu kadar güçlü idiyse, neden Kutsal Savaş arzusu ve heyecanı Osmanlılarda başarıya yol açarken, Danişmendliler düşmanlarını yenememişler, Anadolu'daki güçlerini ve etkilerini bir yüzyıldan daha az sürede kaybetmişlerdir? Eğer 'gazi ruhu' bizim ele aldığımız anlamda itici bir güçse, nasıl böyle farklı sonuçlara yol açabiliyor? Sadece eğer itici güç değil idiyse, diyebilirim
Sayfa 427
bunu anlamaya çalışıcam
Bir fikrin varlığı, insanın hareketlerini iyice belirlenmiş sınırlar içine hapsetmekle kalmaz, aynı zamanda bu fikrin yokluğu da "kaçınılmaz son" olarak çaresiz bir felaket getirecektir. Fikre bağlılık bir 'sınav'dır; inananların saflarındaki azalma sadece azaltanların "kendilerinden fazla yaşadığını" kanıtlar.
Sayfa 410
