Solgun Demet
Halid Ziya UşaklıgilSolgun Demet Sözleri ve Alıntıları
Solgun Demet sözleri ve alıntılarını, Solgun Demet kitap alıntılarını, Solgun Demet en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sevilmek umudunun yokluğu sevmek için de imkan bırakmıyordu..."
Sayfa 33Kitabı okudu
Daha hakikati anlamamışsınız, yahut anlamamak halindesiniz, bilirsiniz ki bu kalbinizde tatlı ve hoş bir sarhoşluk uyandırmak isteyen şey biraz sonra size ümitsizlik yaşları, uykusuz geceler, pür-ıstırap saatler bahşedecek. Onun için bu gerçeğin başlangıcını anlamamak azmiyle onu boğup öldürmek istersiniz, fakat bu savaşta galibiyetinizden tamamen emin değilsiniz.
Sayfa 86Kitabı okudu
Yaşamayı sevmeyecek derecede yaşamış gibiydi.
Sayfa 95 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Onlar mutlaka birbirlerini severek evlenmişlerdi. Bir sene, iki sene bahtiyar olduklarına güvenerek daima böyle olacaklarına emniyetle yaşıyorlardı. Sonra küçük bir sebep bu emniyeti sarsmış, mesut olmamak da pek mümkün, asıl bu mümkün olduğunu göstermişti.
Sevilmek umudunun yokluğu sevmek için de imkan bırakmıyordu.
Sayfa 32 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Kimi şeylerin düşüncede nasıl derin bir etkisi vardır. Başka bir zamanda, başka bir yerde beni bu kadar etkiler miydi?
Sayfa 132 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
İnsanın kalbini gözyaşları kadar temizleyecek bir şey yoktur.
Sayfa 66 - İnkılap KitabeviKitabı okudu
Demek ilelebet, ölünceye kadar onlar senede bir kere buraya gelecekler ve çocuklarını hep böyle mezarda uykuda bulacaklardı öyle mi? Bunlar hiç mi, hiç mi uyanmayacaklardı?
Ah! İnsanın kalbini gözyaşları kadar temizleyecek bir çare yoktur.
Demek ilelebet, ölünceye kadar onlar senede bir kere buraya gelecekler ve çocuklarını hep böyle mezarda uykuda bulacaklardı öyle mi? Bunlar hiç mi, hiç mi uyanmayacaklardı?
Birden düdük çalındı, arabacı gözlerini açtı. Gününü tamamlamak için daha yapılacak iş olduğuna şaşar gibi yana yöreye baktıktan sonra gerinerek kalktı, ellerini oğuşturarak ilerledi, kapıyı açtı. İçeriye bir soğuk rüzgâr dalgası saldırdı; sonra kapı gene kapanarak dalgaların korkunç çarpışmasında yalnız o kaldı. Bu iri, ağır araba, o da uykusundan uyanıyormuşçasına silkindi, gerindi, sarsıldı. Sonra yerinden oynayarak sinir tırmalayıcı bir gıcırtı ile sanki bir çabanın acısının yakınmasıyla sürüklenerek, camlarmın sarsılışını, biletçisiyle tek yolcusunun sar'alı bir ürperti ile titreyen bedenlerini çekip götürdü.(Hayat-i Şikeste adli hikayeden)
Sayfa 41 - inkılapKitabı okudu
İnsan vicdanıyla aykırılık oluşturan bir şeye karar vermek için evvela saf bir çocuğa bir yanlışlıklar dersi verir gibi bu vicdanı karşsısına alır ve herkesten evvel onu aldatır.
Onlar mutlaka birbirlerini severek evlenmişlerdi. Bir sene, iki sene bahtiyar olduklarına güvenerek daima böyle olacaklarına emniyetle yaşıyorlardı. Sonra küçük bir sebep bu emniyeti sarsmış, mesut olmamak da pek mümkün, asıl bu mümkün olduğunu göstermişti.
Hayatında bir büyük eksiklik vardı ki mutluluğunu tamamlamaya mani oluyordu: Sevilmek… Onu hiç kimse bizzat kendisi için sevmemişti. Ne validesi, ne pederi, ne arkadaşları ve bilhassa hiçbir kadın.
Ah! İnsanın kalbini gözyaşları kadar temizleyecek bir çare yoktur.