Son Koloni ilk iki kitabın aksine oldukça sıkıcı. Yani sıkıcı derken ilk iki kitaba kıyasla. Diğer kitaplardaki gibi yabancı ırk tasvirleri, gezegen anlatımları bu kitapta pek yok. Bunun yanı sıra ne Yaşlı Adamın Savaşı'ndaki müstehcen mizah soslu bol bilim kurgu aksiyonu, ne de Hayalet Tugay'daki dram ve Charles Boutin'e hak verme ile küfür etme ikilemi arasındaki gel-gitler var. Daha çok Boutin'den öğrendiğimiz gerçeklerin devamı üzerine kainat seviyesinde politik entrikalar ve diplomasi oyunları arasında boğuluyor. Savaş yada eylem kısmı çok az bir alanı kapsıyor. Bunun yanı sıra diyaloglar epey fazla olsa da bu diyalog işine ikinci kitaptan tanıdığımız Obin ırkının iki üyesinin katılması hoş olmuş.
Özellikle ilk kitap amaçsız salt macera gibi dururken final kitabı itibari ile hikaye güzel ama pek iyi kotarılamamış bir sonla tamamlandı. Jane Sagan'ın Özel Kuvvetler vücudundan ayrılıp normal bir insan gibi yaşamayı seçmesi, istemesi güzel detaylar. Zihin okumaya da harika bir yorum getiren ve çok yakında filminin de çekileceği duyumlarını aldığımız serinin tek şanssızlığı daha önce de söylediğim gibi "Star Wars" dan sonra yazılmış olması. Maalesef ne yaparsa yapsın Yıldız Savaşları'nın gölgesinden kurtulması çok zor gibi gözüyor.
