Oysa hayat içindeki insanın biyolojik bir varlık olarak kaçınılmaz bir kaderi vardır. Çünkü hayat insan için İsa'nın sırtında taşıdığı çarmıhtan çok farklı değildir:
"Baktım uzun uzun bu yolculara
Arkalarında duran kanlı akşamda
Çarmıhı sırtında bir yığın insan
Sanki düşe kalka gidiyorlardı"
Sayfa 46