Tanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri
Yunus BalcıTanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri Gönderileri
Tanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri kitaplarını, Tanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri sözleri ve alıntılarını, Tanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri yazarlarını, Tanpınar: Trajik Bir Şair ve Şiiri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Manzara sadece muhteşemdi.
Hiçbir şey, büyük bir kumluk sahilde dalgaların birbiri ardınca saflar halinde gelişi kadar güzel olamaz.
Orada denizle dost oldum.
Çocukluğumun en büyük zevki, bir berzahta kurulu şehrin iki yanındaki deniz kıyısında oynamaktı.
Baksak aynalara
Tanır mıyız kendimizi,
Tanır mıyız bu kaskatı
Bu zalim inkârın arasından
Sevdiklerimizi.
Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında
Yekpare, geniş bir anın
Parçalanmaz akışında.
Tutkuların büyüklüğü trajik değeri arttırır. Kötülük de böyledir. Yüce olan insandaki kötülük değildir, kötülüğe dönüşen insandaki büyüklüktür.
Büyük suçlarda trajik olan yücelir; suçun ölçüsü insan kapasitesini aşar ve onu içinden kötüleștirir. Bunun sonunda da suç alınyazısıyla aynılașır.Kitabı okuyacak
Tragdeyada her türlü alın yazısı yüce değildir, sadece insanın trajik değer taşıyan alın yazısı yücedir. Çünkü sadece burada insan büyüklüğünün çöküşü ele alınabilir. Böylece trajik ve yüce olan alınyazısında insan büyüklüğü ortaya çıkmış olur.
HartmannKitabı okuyacak
Tragdeyada bir kahramanın çektiği acı, sadece onun bireysel suçunun acısı değil, bütün insanlığın ortak suçunun acısıdır. Bu suç trajik kahramanı büyük yapan şeydir de. Çünkü karakterleriyle birleşmiş olan tutku onu bu suça götürür. Kendi olmanın iradesini kullanan kahramanın suçsuzluğu elinde değildir. Böylece trajik kahraman hem suçlu, hem suçsuz; hem günahkar, hem masumdur. Trajik durum bu çatışmalarda yatmaktadır.
Jaspers'ın trajediye bakışıKitabı okuyacak
Aristo, tragedyayı en üstün sanat olarak kabul eder. Çünkü tragedya korku ve acıma duyguları uyandırarak ruhu tutkulardan temizler. Onun talihsizliği arzularından daha büyüktür.
Sayfa 16Kitabı okuyacak
Sanatkar, iç kıvrantısı içinde "huzur" arayan ve bu serapta hayalinin abidesini ören insandır. Dermansız bir beden ve canlı bir ruh!
Sayfa 25 - Hilmi Ziya Ülken
Mademki ölümün gelişiyle hayat üzerindeki sözleşme hemen sonlandırılabilmektedir, Camus'ya göre suçların suçu, bu küçük düşürülmeye boyun eğmektir. Bu, modern insana acı veren ve trajik durumun temelinde yatan düalizmdir: İnsanın sonsuz hayata açlığı, öleceği bilgisiyle gölgelenmiştir. Ölüm, hayatın absürtleşmesiyle insanı, hayatın bir değer taşıyıp taşımadığı sorusunu sormaya zorlar.
Sayfa 22
İnsan ilk günahtan ötürü "gizli ve suskun Tanrı" tarafından dünyaya terk edilmiştir. Halbuki kendisini bu dünyada bir sürgün olarak kabul eden insanoğlu evrende tek başına kalmaya boyun eğmek istemez. O tüm evrene hayat, kişilik, ruh vererek kendisini ebedileştirmek ister.
Sayfa 20
İnsan, hayat ile dünya arasında da bir denge kuramadığından trajik bir varlığa dönüşür ve hayat içindeki çabası absürt bir özellik kazanır. Diğer bir ifadeyle trajik, insanın dünyaya bağlı olma mecburiyetinden doğan hürriyetsizliğin ardında yatan dramdır.
Sayfa 18
İnsan "Gerçek dünyada yapamadıklarını, yapmak cesaretini bulamadığı işleri rüyasında, değişik şekillerle bile olsa, kendini tatmin edecek tarzda ve hiç çekinmeden yapar."
Sayfa 133 - Kesit YayınlarıKitabı okudu
Çocukluğumuzun rüyaları aynı zamanda özgürlüğümüzdür.
Sayfa 110 - Kesit YayınlarıKitabı okudu
O, rüyayı sürekli olarak ikinci bir hayat olarak değerlendirir ve ona göre "iç içe iki oda gibi, uyanık hayat ile rüya hali yan yana dururlar."
Sayfa 102 - Kesit YayınlarıKitabı okudu
İnsan yaşadığı topluma uymak için isteklerinin pek çoğunu bastırmak zorunda kalır.
Sayfa 98 - Kesit YayınlarıKitabı okudu
Eski Yunan inancına göre rüya bir tanrı veya hayatın bir bölümü olarak kabul edilir ve bu figürün insanı uyurken ziyaret ettiğine inanılırdı.
Sayfa 97 - Kesit YayınlarıKitabı okudu
Mısırlılar rüyaları tanrılardan gelen mesaj olarak yorumlamışlardı.
Sayfa 97 - Kesit YayınlarıKitabı okudu