Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü
Etgar KeretSayfa Sayısına Göre Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu öykü geç gelen yolculara asla kapı açmayan bir otobüs şoförüne dair. Kimseye. Ne otobüsün yanında koşup ona yalvaran bakışlarla bakan ezik lise öğrencilerine, ne kapıya aslında zamanında gelmiş de bütün suç şoförünmüş gibi vuran sinirli tiplere, ne de onu ellerindeki alışveriş torbalarını sallayarak durdurmaya çalışan yaşlı ve titrek kadınlara. Kötülüğünden değil, çünkü kötülüğün zerresi yoktu bu otobüs şoförünün ruhunda; ideoloji meselesiydi sadece. Bu şoförün ideolojisine göre, geç gelmiş yolcuya kapıyı açmak otuz saniyenin altında bir zaman alsa ve kapıyı açmamak yolcunun hayatından on beş dakika kaybetmesi anlamına gelse bile, açmamak toplumun yararınaydı; çünkü o otuz saniye otobüsteki her yolcu tarafından kaybedilmiş olacaktı. Otobüste durağa zamanında gelmiş altmış kadar suçsuz yolcu bulunduğunu varsayarsak hep birlikte yarım saat kaybedecekleri kolaylıkla hesaplanabilirdi, on beş dakikanın iki katı. Geç kalanlara kapı açmamayı bu yüzden ilke edinmişti.
Sayfa 4
Bu da otobüs şoförüne bir şeyi anımsattı – otobüs şoförü değil de Tanrı olmayı istediği günlere dair. Acıklı bir anıydı çünkü şoför sonunda Tanrı olamamıştı, otobüs şoförü olmuştu, ki o kadar da kötü sayılmazdı, çünkü otobüs şoförlüğü ikinci tercihiydi. Otobüs şoförü birden, bir gün Tanrı olursa bütün kullarına müşfik davranacağına ve onları dinleyeceğine nasıl ant içtiğini hatırladı. İşte bu yüzden, yüksekteki koltuğunun üzerinden Eddie’yi asfalta çömelmiş gördüğünde, yüreği kaldırmadı. İdeolojisine ve aritmetiğine rağmen, kapıyı açtı ve Eddie otobüse bindi – teşekkür bile edemedi, soluklanmaya çalışıyordu.
Sayfa 7
Kötülüğünden değil, çünkü kötülüğünü zerresi yoktu otobüs şoförünün ruhunda; ideoloji meselesiydi sadece. Bu şoförün ideolojisine göre, geç gelmiş yolcuya kapıyı açmak otuz saniyenin altında bir zaman alsa ve kapıyı açmamak yolcunun hayatından onbeş dakika kaybetmesi anlamına gelse bile,açmamak toplumun yararınaydı; çünkü otuz saniye otobüsteki her yolcu tarafından kaybedilmiş olacaktı. Otobüs durağa zamanında gelmiş atmış kadar yolcu olduğunu varsayarsak birlikte yarım saat kaybedecekleri kolaylıkla hesaplanabilirdi, onbeş dakikanın iki katı. Geç kalanlara kapı açmamayı bu yüzden ilke edinmişti.
Sayfa 7Kitabı okudu
"Bu öykü geç gelen yolculara asla kapı açmayan bir otobüs şoförüne dair. Kimseye. Ne otobüsün yanında koşup ona yalvaran bakışlarla bakan ezik lise öğrencilerine, ne kapıya aslında zamanında gelmiş de bütün suç şoförünmüş gibi vuran sinirli tiplere, ne de onu ellerindeki alışveriş torbalarını sallayarak durdurmaya çalışan yaşlı ve titrek kadınlara. Kötülüğünden değil, çünkü kötülüğün zerresi yoktu bu otobüs şoförünün ruhunda; ideoloji meselesiydi sadece."
Sayfa 7 - Siren YayınlarıKitabı okudu
Otobüs şoförü değil de Tanrı olmayı istediği günlere dair. Acıklı bir anıydı çünkü şoför sonunda Tanrı olamamıştı, otobüs şoförü olmuştu
Sayfa 7Kitabı okudu
Kötülüğünden değil, çünkü kötülüğün zerresi yoktu bu otobüs şoförünün ruhunda; ideoloji meselesiydi sadece. Bu şoförün ideolojisine göre, geç gelmiş yolcuya kapıyı açmak otuz saniyenin altında bir zaman alsa ve kapıyı açmamak yolcunun hayatından on beş dakika kaybetmesi anlamına gelse bile, açmamak toplumun yararınaydı; çünkü o otuz saniye otobüsteki her yolcu tarafından kaybedilmiş olacaktı.
Sayfa 7 - Siren yayınları
Acıklı bir anıydı çünkü şoför sonunda Tanrı olamamıştı, otobüs şoförü olmuştu, ki o kadar da kötü sayılmazdı, çünkü otobüs şoförlüğü ikinci tercihiydi.
Sayfa 9Kitabı okudu
Tanrı olursa tüm kullarına müşfik davranacaktı otobüs şoförü!
Kapının camını yumruklayacak güçten yoksundu. Nemli gözlerle şoföre bakıp soluk soluğa dizlerinin üstüne çöktü. Bu da otobüs şoförüne bir şeyi anımsattı: Otobüs şoförü değil de, Tanrı olmayı istediği günlere dair. Acıklı bir anıydı. Çünkü şoför sonunda Tanrı olamamıştı. Otobüs şoförü olmuştu. Bu da o kadar kötü sayılmazdı. Çünkü otobüs şoförlüğü ikinci tercihiydi.
Sayfa 9Kitabı okudu