oca koca cildler arasında kaybolan kitap kurlarından kaç tane kaldı? Nerede o kesekağıdını bile itina ile açıp satır satır okuyan meraklılar? Bırakın ciddi eserleri, edebi metinleri, kıymetli tercümeleri, rengarenk ansiklopedilere bile bakılmıyor.
Şairine uykusuz geçeler geçirten şiir kitapları kartvizit gibi imzalanıyor, eşe dosta bedava dağıtılıyor. Vaktimiz çok kıymetli ya, romanların önce son sayfasına bakıyor, finali öğrenip kitabı katlıyoruz.
Lakin...
Lakin insanımız hikaye okumaktan, hikaye dinlemekten hala hoşlanıyor. Hikaye tadında fizik, hikaye tadında kimya anlatabilmek mümkün mü? Ama biyografiye pek yakışıyor.
