Şey şekerim, kadın tamamıyla değişik bir şeydir. Bir kadının nerede başlayıp, nerede bittiğini kim bilebilir ki? Dinle hanım, benim köklerim var, bu adadan daha derin köklerim var. Denizden daha derin, karaların yükselişinden daha eski. Ben karanlığa uzanırım. Ben karanlığa uzanırım! Ay yokken, ben vardım. Kimse bilmiyor, kimse benim ne olduğumu söyleyemez; bir kadının, ağaçların köklerinden daha derin olan, aydan daha eski olan, güce sahip bir kadının, bir kadının gücünün, ne olduğunu söyleyemez. Kim karanlık hakkında sorular sormaya cesaret eder? Kim karanlığa ismini sorar?
Ve ben elini tuttum;kelimelerle anlatılamayacak kadar korkmuştum: Yüzler,sesler,renkler,kuleler,bayraklar,flamalar,altın,gümüş,müzik ve benim tek tanıdığım sendin- tüm dünyada tek tanıdığımdın sen, orada benim yanımda, birlikte yürürken…