Sesin doğrultusunda gidiyorum. Bir çağrı değil, yaşamanın anlamı... Kısa bir inilti, bir ağıt. Bir neşe seremonisi, bir sevgi serenadı, bir neşide, terennüm... Ufalanmış hücrelerimin arasında o ses. O sesin emrindeyim artık. Frekansı bana ayarlıdır. Ritimlerini nabzından alır. Mahşer doğrultusunda bir haykırış, bir sığınıştır bu. Bir vakitsiz doğuş... Bir uyanış. Yerinden kalkış...