Türkçe, dünyada en çok konuşulan 5. dildir. 12 milyon kilometrekarede, yaklaşık 300 milyon insan Türkçe konuşmaktadır. Birçok yabancı Türkolog ve filolog, ana dilimiz Türkçenin mükemmelliği karşısında hayranlıklarını ifade etmektedirler.
Mesela A. Toynbee; Orta Asya’dan gelen göçebe Türklerin sayı üstünlükleri olmamasına rağmen iki asır gibi kısa bir sürede Anadolu’yu Türkleştirmesinin, zorla ve kılıç kuvvetiyle olmadığını belirterek: "Bu, Türk dilinin fevkalade gücü ile meydana gelmiştir.” demektedir.
20. asrın başına kadar Türk Dünyasında alfabe ve dil birliği vardı. Adriyatik’ten Çin Seddi’ne kadar Türkçe yazarak, konuşarak gidilebiliyordu. İstanbul’da çıkan bir gazete ve dergi, Bakü, Kırım, Kazan, Taşkent, Kaşgar ve Kerkük gibi Türk yurtlarında okunup anlaşılabiliyordu.
Türk milletinin tarihte maruz kaldığı en büyük facialardan biri de geçen asrın ilk çeyreğinde başlayan ve günümüzde de devam etmekte olan "öztürkçe” denilen "uydurma” dil furyasıdır.
Üstad Necip Fazıl da bu faciayı şöyle dile getirmiştir:
Ruhsal, parasal, soyut, boyut, yaşam, eğilim.
Ya bunlar Türkçe değil, yahut ben Türk değilim.
Oysa hâlis Türk benim, bunlar işgalcilerim.
Allah Türk’ü korusun, yalnız bunu dilerim.
Türkçemizde yapılan bu büyük tahribatı görerek, anlayarak bunu kitaplarında, makalelerinde dile getiren ilim ve fikir erbâbının yazılarını, Türk kültürüne bir hizmet olmak üzere kitaplaştırdık.
