Üvey Anneye Övgü
Mario Vargas LlosaSözler ve Alıntılar
"Yaşam hiçbir zaman edebiyat kadar kusursuz değildir..."
Sayfa 105 - Can Yayınları 1992, Çeviri: Celal ÜsterKitabı okudu
… yukarıya, yatak odasına çıkıp uzun uzun seviştikten sonra uykuya dalmışlardı. Sabahın ilk ışıklarıyla uyanır uyanmaz bir kez daha sevişmişlerdi.
Dona Lucrecia’nın bacaklarını elleriyle tutup azgınca ayırdı. Ata biner gibi üstüne oturttu, yarıp içine girdi.
Kocası, geceliğini yukarı sıyırmış, bir yandan memelerini öpüyor, bir yandan da düzenli, değirmi hareketlerle kalçalarını okşuyordu.
"... ve pek benzememekle birlikte, insan soyunun bir parçasıyım."
İnsan, kötülüklerini, sırmalı kaftan gibi geçirmeli sırtına, yakıştırmalı. Farkında olmadığı, umursamaz göründüğü bir ayla gibi.
Güzellik -olağanüstü- bir kötülük biçimidir.
Can yayınlarıKitabı okudu