Biraz garip bir çocukluk yaşadıysanız; oyun oynarken farkında olmadan yaptığınız beyin fırtınası hissiyatını veriyor kitap.
Bir tutarlılık yok, değişik fikirlerin içini kurutmaya gönül vermişlik, sıfır edebiyat hazzı, kutsal addedilen değerleri playd'oh oyun hamuruna çevirmek(keyif alamadım), okuyucuyu kendinden uzaklaştıran paçoz, kısa öyküler...
Aslında tahmin etmeliydim arkasında yazılan güzellemelerden. ama yine de beni tavlayan Stephen Fry da güzellemiş; insan kimseye güvenemeyecek mi nedir yani?