Veronalı İki Soylu Delikanlı
William ShakespeareVeronalı İki Soylu Delikanlı Gönderileri
Veronalı İki Soylu Delikanlı kitaplarını, Veronalı İki Soylu Delikanlı sözleri ve alıntılarını, Veronalı İki Soylu Delikanlı yazarlarını, Veronalı İki Soylu Delikanlı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Demek bir dost, en kötüsü olabilirmiş düşmanların.
Sayfa 107Kitabı okudu
Düzeltemeyeceğin bir şey için kendini yiyip bitirme.
Sayfa 63Kitabı okudu
Sen de bilirsin, aşk kıskançlıklarla doludur.
Sayfa 42Kitabı okudu
Gerçek aşk böyledir işte.
Konuşamaz insan. Onu güzelleştiren sözler değil, hareketlerdir.
Sayfa 30Kitabı okudu
Ah, bu aşkın baharı ne kadar da benziyor
Bir nisan gününün güvenilmez parlaklığına,
Bir bakıyorsun, güneşin bütün güzelliği ortada,
Derken bir bulut gelip karartıyor her şeyi.
Sayfa 19Kitabı okudu
…yanma korkusuyla ateşten kaçındım,
Serinlemek için denize koştum, boğuldum…
Sayfa 19Kitabı okudu
Sevgisini göstermeyen sevmiyor demektir.
Sayfa 10Kitabı okudu
Utangaç bir bakış, yürek parçalayıcı iç çekişlere gebedir,
Bir anlık geçici sevinç, uykusuz, usandırıcı, sıkıcı
Yirmi gece demektir;
Kazara kazanılan aşk, talihsiz bir kazanç olabilir;
Kaybedilirse, hiç olmazsa acı dolu bir çaba gösterilmiştir;
Her iki durumda da akıl çılgınlıkla yer değiştirir
Ya da akıl çılgınlığa feda edilir.
Sayfa 2Kitabı okudu
Ey gönlüme yerleşen varlık, yuvanı bu kadar
Uzun zaman boş bırakma!
Yoksa bu yuva harap düşüp yıkılacak.
Sayfa 104Kitabı okudu
Evet, bu aşk için kılık değiştirmek utanılacak bir şey belki
Ama kadının görünüşünü değiştirmesi,
Erkeğin ruhunu değiştirmesinden daha küçük bir lekedir.
Çok derinlere işliyor dostun açtığı yara.
Ey zaman lanet sana,
Demek bir dost, en kötüsü olabilirmiş düşmanların.
Çok sözü olmaktansa, verecek hiç sözü olmamak daha iyi,
Çünkü tekini bile tutmak ağır ve güçtür bunun.
Sen en candan dostunu bile arkasından vurdun.
Bekleteceğini sanmam, çünkü âşıklar
Verdikleri saati ancak daha erken gelerek bozarlar;
Adımlarını da o derece hızlandırırlar.
Bu çılgın aşk, gözleri kör bir tanrı olmasaydı keşke.
Gel gölge, gel, rakibin olan bu gölgeyi götür ona,
Ah sen, cansız şekil, öpülecek, sevilecek, tapılacaksın;
Onun bu puta taparlığında mantık olsaydı, Senin yerine benim varlığım put olacaktı.
Yazık, aşk nasıl da oyun oynuyor kendi kendisiyle!