Wittgenstein'ın Yeğeni Sözleri ve Alıntıları
Wittgenstein'ın Yeğeni sözleri ve alıntılarını, Wittgenstein'ın Yeğeni kitap alıntılarını, Wittgenstein'ın Yeğeni en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İçimde her türlü duygu vardı da, bir tek umut ışığı yoktu.
her şeyimi borçlu olduğum hayat yoldaşım olan kadın.
her şeyimi borçlu olduğum hayat yoldaşım olan kadın. O olmasa ben bugün yaşıyor bile olmazdım, yaşasam bile bugün olduğum insan olmazdım, çılgın, mutsuz ama aynı zamanda da mutlu. Beni tanıyanlar bu hayatımın insanı lafının ardında neler gizli olduğunu anlarlar.
Sayfa 25 - Şk
Ayrıca bugün düşünüyorum da, hayatımızda gerçekten önemi olmuş kişilerin sayısı bir elin parmaklarını geçmez, kaldı ki çoğu bu kez bu bir tek el bile bu insanları onun üzerinde sayabileceğimize inanma sapkınlığımıza karşı koyar, çünkü açık konuşmak gerekirse büyük olasılıkla tek parmak bile gerekmeyecektir bu iş için.
Ölenler kafalarını içeri çeker, yaşayanlar ve ölümü düşünmeyenlerle işleri olsun istemezler. İşte Paul da öyle kafasını da kendisini de tümden içeri çekmişti. Artık kimse onu aramıyor, yalnızca ara sıra nerelerde olduğu soruluyordu. Ortak arkadaşlarımız bana, ben ortak arkadaşlarımıza soruyordum Paul ne yapıyor diye.
Sayfa 100Kitabı okudu
İnsanların yüzde doksanı gibi ben de hep bulunmadığım yerde, az önce bırakıp kaçtığım yerde olmak istiyorum.
Sayfa 90Kitabı okudu
Valla katlanıyoruz
Kendime bile katlanamıyorum, vızırdanıp duran, bir şeyler yazan koca bir sürüye nasıl katlanayım.
"...içimde her türlü duygu vardı da, bir tek umut ışığı yoktu."
"Umutsuz uyanıyor, umutsuzluğu yenmeye çalışıyor, öğleye doğru da yeniliyorum. merkezde sonra umutsuzluk yeniden bastırıyor, akşama doğru tekrar kayboluyor, gece kaldığında doğal olarak büyük bir aldırışsızlıkla gene gelip çatıyordu."
Önceleri sadece deli olup da sonunda cinnetlik denen bu kişilerin ortak özelliğidir, ruh zenginliklerini dur durak bilmeden (kafalarından) kapı dışarı ederler ama eşzamanlı olarak kafalarındaki ruh zenginliği onların bunu (kafalarından) kapı dışarı ettikleri hızla çoğalır. Gitgide daha fazla ruh zenginliğini (kafalarından) kapı dışarı ederler, eşzamanlı olarak bu zenginlik çoğalır da çoğalır, tabii daha da göz korkutucu olup çıkar, sonunda ruh zenginliklerini (kafalarından) kapı dışarı etmekle başa çıkamaz olurlar ve kafa, içinde durmadan çoğalan, istiflenen bu ruh zenginliğini taşıyamaz olur ve patlar. İşte Paul'un kafası da Paul ruh zenginliğini (kafasından) kapı dışarı etmekle artık başa çıkamadığı için patlayıverdi. Nietzsche'nin kafası da bu yüzden patladı. Bütün deli düşünürlerin kafaları da sonuç olarak böyle patlamıştır, ruh zenginliklerini kapı dışarı etmekle başa çıkamadıkları noktada. Çünkü sonuç olarak, bu kafalarındaki ruh zenginliği kafaların sahiplerinin bu zenginliği (kafalarından) kapı dışarı edebildiklerinden çok daha büyük ve acımasız bir hızla, sürekli ve gerçekten ardı arkası kesilmeden çoğalır ve günün birinde kafalar patlar, ölürler. Paul'un kafası da günün birinde böyle patladı ve Paul öldü.
Sayfa 29
"Ludwig kendisini utanmaz filozof yaptıysa, Paul da utanmaz deli yapmıştı, kaldı ki sadece Ludwig gibi felsefesini yazıp yayımlayana filozof denir diye bir şey de yok, yaptığı felsefelerden hiçbirini yayımlamayan hatta hiçbir şey yazıp yayımlamayana da filozof denir."
Sayfa 66Kitabı okudu