"...Yadımdadır, pis vərdişi olan bir yeniyetmənin anası zəng etmişdi. Ana təşviş içində hey övladından gileylənirdi, heç mənə də söz deməyə imkan vermirdi. Anadan soruşdum ki, övladlarına çox diqqət yetirirlər? Cavab verdi ki, yoldaşı ilə ikisi bütün günü uşağı maddi cəhətdən təmin etmək üçün işləyirlər, bundan da böyük sevgi və diqqət ola bilməz. Yenə soruşdum ki, bəlkə, övlad bunu dəyərləndirmək iqtidarında deyil, o, sadəcə, sevildiyini eşitmək və hiss etmək istəyir. Ana yenə də çəkdiyi əzab-əziyyətdən danışmağa, öz həyatından gileylənməyə başladı. Bəlli idi ki, uşağın ən çətin vaxtında ana yenə də özünü düşünür, nə məni, nə də uşağını eşitmək istəyir. Bizdən də tələbi bu idi ki, onunla söhbət edib möcüzə göstərək. Allaha şükür olsun ki, ananın öz davranışını və həyata yanaşmasını düzəltməsindən sonra uşağın da problemləri öz həllini tapdı. Təəssüf ki, əks hallarla da üzləşmişik. Valideyn övladını zamanın tələblərini nəzərə almadan elə mühafizəkar mühitdə böyüdüb ki, yetkinlik yaşına çatan uşaq yeni və "kul" görsənmək üçün ən vulqar yollara əl atıb. Paytaxtımızda yerləşən İsmailiyyə sarayının üzərində yazılmış bir hədisi qeyd etmək yerinə düşür: "Sizin dövrünüz sizinlə ölür, övladlarınızı yeni dövrə hazırlayın" "
