W.I.Thomas'ın ünlü tanımına göre,“ alışkanlığın akışını yarıda kesen ve bilinç ve pratiğin koşullarını değiştiren" bir “kriz" ortaya çıkar ya da başka bir deyişle bu, mevcut bağıntılılık sistemini hızla altüst eder. Kültürel örüntü, eldeki denenmiş reçetelerin bir sistemi olarak artık iş görmez; uygulanabilirliğinin özgül bir tarihsel durumla sınırlı olduğu ortaya çıkar.