Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Yalnız Kadınlar Arasında
Cesare PaveseEn Yeni Yalnız Kadınlar Arasında Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Yalnız Kadınlar Arasında sözleri ve alıntılarını, en yeni Yalnız Kadınlar Arasında kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Belki bu yorumum İle bazılarını kızdırabilirim ancak kitap italyadaki aylak insanları anlatıyor aslında.partilerden ve eğlenceden başka hiçbir şeye sahip olmayan,para kazanmak zorunda kalmamış,aile paralarıyla geçinen insanlardan.buna rağmen hepsi nankör ve hayata karşı isteksiz.rossetta da bunlardan biri ve kitap Rosetta nın intihar girişimi sonucu İle başlıyor..kitapta kendimle bağdaştırabildiğüm hiçbir karakter yoktu ve bu beni zAten kitaptan uzaklaştırdı biraz.üstelik yazarım dili şade olmasına rağmen kitap benim için akıcı değildi.isterseniz okuyup şans verin ancak tavsiye etmem
141 syf.
8/10 puan verdi
Cesare Pavese, İtalyan Edebiyatında çok önemli bir isim. Okuduğum üçüncü kitabı ve her kitapta kendisine biraz daha hayran oluyorum. Bu kitapta iş kadını Clelia ve bir otel odasında intihara kalkışan genç Rosetta' nın dostluğunu anlatıyor. Kitabı okurken hayattan ölüme kadar olan her şeyi sorguluyorsunuz. İnsanlar, kalabalıklar arasında yalnız olduğunu hissetmek, özgür olduğunu hissetmek, mutlu olma çabaları ve sonunda hüsran... Gerçekten Pavese kendi karmaşık ve karamsar ruh halini yansıtmış.
Ben pek bir şey bulamadım, daha doğrusu aradığımı bulamadım.
Pavese'ye nerden başlasam derken kütüphanede bu kitaba denk geldim. Çok doğru bir seçim değildi ya da Pavese bana göre değilmiş. İkisi de olabilir.
Hikayeye nerden nasıl girdiği belli olmayan karakterler var bu rahatsız edici geldi bana... Ana karakteri oldukça soğuk buldum, işin aslı iç dünyası anlatılıyorsa da ben kaçırmışım demek.
Yüzeyseldi bence...Gittik geldik yedik içtik o böyle dedi ama ben böyle dedim'den öte pek bir şey göremedim.
Hayal kırıklığıydı.Ha açılır ha düzelir diye diye çok zor bitti.
Bitince de e yani? diye kaldım öylece.
Romanda ki bütün kadınların mutluluk anahtarı birbirinden farklıydı. Bu anahtar kimin de bir erkek, kiminde sadece para, kimin de ise hemcinsine duyduğu şaşırtıcı ama bir o kadar da kuvvetli aşk, bir diğerinde ölüme duyulan istek olarak kendini gösteriyordu.…(Belki de bu anahtarların hepsi ellerimde olsa mutlu olamayacaktım, bunu da yansıtmıştı Celelia bana. Mutluluk erişilemeyecek kadar yüksekteyse ancak kırpıntılarına razı olmam gerektiğini fısıldıyordu Paves ve Celelia) Yazar romanında ki bütün kadınlarla sanki kadınsı isteklerini ve kadınların melankolik dünyasına duyduğu gizli merakı tatmin ediyordu.Erkek egemen bir dünyada aslında kadının egemen olma çabasını sergiliyordu.
Yalnız Kadınlar Arasında her Pavese romanı gibi bir solukta okunuyor..Ve son satırlarda okuyucu Pavese’nin romanın ilk satırında bu son satırı hesapladığını sezinliyor.
Yalnız Kadınlar Arasında, dostlukların, başlamadan biten aşkların, umutsuzluğa dönüşen umutların ve büyük yalnızlıkların romanı.
Roman başlangıcı beni çok etkiledi, Tezer Özlü'nün peşinden gittiği yazarlardan birinin kitabını okurken Tezer Özlü ile kıyaslamalarda yapmaya çalıştım. Başlangıç Tezer Özlü başlangıcı gibiydi, sonraları yalnız kadınların mutsuzlukları, umutsuzlukları, yaşama bakışları ile devam eden bol bol diyaloglarla geçti. Rosetta karakterinin otel odasında uyku hapı alarak intihar girişiminden kurtulması ve kitabın finalinde tekrar intihar girişimiyle ölmesi ve iki intihar girişimi arasında yaşama tutunması için arkadaşlarının çabaları kitabın içinde yer almaktadır. Erkek yazardan başarılı bir şekilde kadın karakterleri okuyoruz. Roman Torina'da yaşayan kadınların yalnızlıklarını dile getirirken intihar girişiminde bulunan Rosetta'dan da kesitler sunmaktadır. Okurken Torino sokaklarına ve revaklarına gittim, oralarda ben de sabah erken saatlerde, kitabın baş karakteri Clelia gibi dolaştım ve otel odasında kaldım. Arada bir de Clelia karakterinde Tezer Özlü'yü gördüm. Kitabı ilginç hale getiren ise 1950 yılında yazar bu romanı sayesinde İtalya'nın en prestijli Strega ödülünü alıyor ve zirve yaptığı böyle bir dönemde otel odasında 21 uyku hapı alarak intihar ediyor. Roman'da Rosetta karakterini nasıl öldürdüyse, kendi yaşamına da o şekilde son veriyor.
Yazımda; kitabı okumayanlar hiç hiçbir uyarı bulunmayacak çünkü kitabı az önce bitirdim ve bitirmemiş gibiyim. Daha önce hiç okuduğum bir kitabı bu kadar okumadığım olmamıştı. Bazen kafanız dalgın kitap okurken bir sayfanın sonuna geldiğinizde hiçbir şey anlamadığınızı fark eder ve o sayfaya yeniden başlarsınız ya. Okuduklarınız hiçbir anlam barındırmaz, göz egzersizinden ibaret kalır dakikalar. İşte bu kitap benim için kocaman bir göz egzersiziydi. İsimleri karıştırdım diye mi koptum, nerde koptum nasıl koptum hiç bilmiyorum. Belki kıymetini bilmedim diye dertleneceğim belki de anlamadım diye hiçbir şey kaybetmeyeceğim bir kitaptı en ufak bir fikrim yok. En trajik kısmı da anlamadığımı fark etmeme rağmen kurtarmak için hiçbir çabada bulunmamamdı. Böyle böyle bırakıyor muyuz bi şeyleri acaba, nedir? Bilmiyorum.
