Kitap içeriği isminin hakkını veriyor gerçekten. Her şiirde, her sayfada yalnızlığın tanımı yapılmış. Her kavramın bireylerde oluşturduğu düşünce, hissiyat farklıdır. Bu kavram soyut bir kavramsa şayet "tanım yapmak" doğru bir kullanım olmaz sanırım.
Edebi açıdan bakıldığında bilindik kurallara göre yazılmış, mükemmel şiirler olmayabilir. Fakat kelimelerin özenle seçilip yan yana getirilişi ve şiirlerin hikâyeleştirilerek okura sunulması damakta ayrı bir tat bırakıyor.
Okurken yalnızlık üzerine felsefik düşüncelere dalabilirsiniz. Yazarın da dediği gibi "Kimileri düşer yalnızlığa, kimileri yükselir." Kimileri kendine o kadar çok yetiyordur, başkasına o kadar ihtiyacı yoktur ki yalnızlığı nimet olarak sayar. Kimileri o kadar çok yalnız kalmıştır ki hücreye kapatılmış idam mahkumu gibi giyotinin önüne getirilmeyi bekler, en azından öldüğü gün yalnız olmayacaktır.
Velhasıl kelam tavsiye edilir.