Şark dünyasında çalışmak, ibadet olmamıştır. Şarklı, henüz çalışma aşkını tatmış değildir. Burada hizmet, karşılığı fazlasiyla istenen bir külfettir. Bu sebepten yaratıcı olamazlar. Bütün hayat kuvvetlerini bir idealin gerçekleşmesine hasretmekten, yani bedeni ruha hizmetkâr yapmaktan korkan hasis insan, ancak bedeninin ölçüsünde eser elde edebilir. Şarklıların eseri, bir vücudun kendi gölgesinden fazla bir yayılma kudretine sahip olamıyor.