Varlıklı bir aileden geldiği halde hep yoksul hayatlara karışarak empatiyi daha da derinden yaşayan Tolstoy, bu kitabında onları daha da içten yaşıyor ve yasatıyordu.Kitaptan alacağımız çok ders var,esasında.. Bilhassa: şükretmek yerine doyumsuzluk.. Yazarın hayat felsefesi zihnimde hep sağlam bir baş yapıtı resmetmistir.Bu yüzden Tolstoy her zaman en sevdiğim yazarlar arasında olacak sanırım. Yeni okuduğum her kitabında yazarla başka bir bağ kuruyorum sanki. Bu kitap parça parça birkaç hikayeden oluşurken,kullanılan dil yalın ve daha akıcı.. Ara ara yön vermek isterken, yönünü bulamayanlar icin de şu sözü söylemiş olsa gerek: "İnsan yolunu şaşırsa bile geri dönebilir." Keyifli okumalar dileğiyle, kitaplarınız bol olsun arkadaşlar..
