“Hayâtımda bütün hatâ işlesem, sevâbım sensin. Bu harap ömrümden maksut sen, yalnız sensin…
Ben bu âlemden gideceğim zaman, dünyâda ne yaptın, ne iyilikler işledin diye sorarlarsa, ne diyeceğimi biliyorum: Cevâbım sen, yalnız sensin!”
Devan sendedir, halbuki bilmezsin; derdin de sendedir, halbuki görmezsin. Sen kendini küçücük bir varlık zannedersin, halbuki koskoca cihan sende dürülmüştür.
— Öyle kıymetli taşlarla süslenmiş kınlar vardır ki içinde en keskin hançerleri saklar, diyorum.
— Keşki içinde saklasa... Bile bile aldanmaya razıyım. Fakat ben o hançerin, bir an olsun kınına girdiğini görmedim ki... Buna, yaralı olan her zerrem şâhit.