Yıldız Güncesi, nasıl anlatılacağını bilemediğim kitaplardan. Hayatımda okuduğum en zengin hayalgücü desem, uzayda gezip duran ve değişik medeniyetlere konuk olan Ijon Tichy’nin macera güncesi desem, Stanislaw Lem desem belki ucundan anlatabilirim. Kitapta Tichy’nin 12 gezi güncesi yer alıyor; kimi zamanda, kimi aklın hayalin almayacağı gezegenlerde, kimi uzayda ve kimi Tichy’nin kafasında geçiyor. Maceralar şok ederek başlıyor, güldürerek devam ediyor ve bir noktadan sonra öyle bir düşündürüyor ki, kitabın felsefesiyle yaşamı sorguluyorsunuz. Stanislaw Lem bu kitabı tam yirmi yılda yazmış, yıllar içinde bir çok değişiklik yapmış. Ben bu seyahatnamenin, karmaşık bir bilimkurgudan çok Lem’in hayat görüşünün yansıması olduğunu düşünüyorum o nedenle benim için çok kıymetli bir kitap Yıldız Güncesi. Yedinci Yolculuğu okurken ağzım açık kaldı, zaman yolculuğu ile ilgili bu derece karmaşık ve şahane bir şeyi şimdiye dek ne okudum, ne izledim. Sekizinci Yolculuğa inanılmaz güldüm, Yirminci Yolculukta ‘acaba’ mı dedim ve Yirmibirinci Yolculuk beni inanılmaz zorladı. Zamanla tekrar tekrar okuduğumda, çok farklı şeyler hissettirecek bir kitap, okuduğum en iyi bilimkurgu belki de. Çok sevdim, bittiğine çok üzüldüm, keşke 12 değil de 1200 yolculuk olsaydı, hayat boyu okusaydım seni Tichy.
