Yunus Emre

Bu dünyanın cefası çok Kimi aç gezer kimi tok Şol mizanda sevabı çok Gelenlerden eyle bizi Bakma dünyanın varına Düşüp daim Hak yoluna Beratını sağ eline Alanlardan eyle bizi Müminlere rahmet ola Münafıklar mahrum kala Yunus gider doğru yola Gidenlerden eyle bizi

Sayfa 149Kitabı okudu

İlknur ÖZDEMİR

İki cihan zindan ise Gerek bana bostan ola Ne gam gusa günahıma Çün inayet dosttan ola Varam ben dosta kul olam Her dem açılam gül olam Ya söyliyem bülbül olam Durağın gülistan ola Şükür Hak'kı gördü gözüm Erenler toprak yüzüm Söz bilene iş bu sözüm Gerek şekeristan ola Aşkına doymadı özüm Açıldı ansızın gözüm Yunus Emre senin sözün Alemlere destan ola

Sayfa 76Kitabı okudu

Reklam

İlknur ÖZDEMİR

Bu ne acayip bilmece Ne gündüz biter ne gece Kime söyleriz derdimizi Ne hekim anlar ne hoca. Kimi işinde gücünde Kiminin donu yok kıçında Ağız var, burun var, kulak var Ama hepsi başka biçimde... Bu düzen böyle mi gidecek Pireler filleri yutacak Yedi nüfuslu haneye Üç buçuk tayın yetecek Karışık iş vesselam Deli dolu yazar kalem Yazdığı da ne? Bir sürü İpe sapa gelmez kelam.

Sayfa 65Kitabı okudu

İlknur ÖZDEMİR

Ay oldum geceye doğdum Bulut oldum yere ağdım Yağmur olup yere yağdım Nur oldum güneşe doldum.

Sayfa 61Kitabı okudu

İlknur ÖZDEMİR

İlim ilim demektir İlim kendini bilmektir Sen kendini bilmezsin Bu nice okumaktır. Okumanın manası Kişi Hakkı bilmektir Çün okudun bilmezsin Ha bir kuru ekmektir. Dört kitabın manası Bellidir bir elifte Sen elifi bilmezsin Bu nice okumaktır. Yunus Emre der: Hoca Gerekse bin var Hacca Hepsinden iyice Bir gönüle girmektir.

Sayfa 52Kitabı okudu

İlknur ÖZDEMİR

Elif okuduk ötürü Pazar eyledik götürü Yaratılmışı severiz Yaratandan ötürü.

Sayfa 19Kitabı okudu