Yunus Emre Gönderileri
Yunus Emre kitaplarını, Yunus Emre sözleri ve alıntılarını, Yunus Emre yazarlarını, Yunus Emre yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kamular doğrudur sen doğru isen
Doğruluk bulunmaz sen eğri isen
Yar yüreğim yar gör ki neler var
Bu halk içinde bize güler var
Ko gülen gülsün,Hak bizim olsun
Gafil ne bilir, Hakk’ı sever var.
İnsanı dost bilmek, emanet bilmek, misafir bilmek
Yunus eydür:
“Sen sana ne sanursan/Ayruğa da onu san.”
Sen kendin için ne diliyorsan, öteki için de onu dile.
Empati teriminden kaç yüzyıl önce söylemiş bunu.
Ayruk için iyiyi dilemek, elindeki sükkeri (şekeri) ayruğa sunup ağuyu kendi yutmak, bizim temiz irfanımızın düsturlarındandır.
İnsanı dost bilmek, emanet bilmek, misafir bilmek bizim ruh dünyamıza da nakışlanmış bir meyil.
Bu yüzden “İnsan insanın kurdudur” sözünü değiştiriyorum; “İnsan insanın yurdudur.” Biz birbirimiz için sığınak ve biz birbirimiz için ilticâgâhız.
Varsın dostu toylasın lezzetli nesnedir aşk! Ya Vedud......
İşidin ey yârenler kıymetli nesnedir aşk
Değmelere verilmez hürmetli nesnedir aşk
Hem cefâdır hem safâ Hamza’yı attı Kaf’a
Aşk iledir Mustafâ devletli nesnedir aşk
Dağa düşer kül eyler gönüllere yol eyler
Sultanları kul eyler cür’etli nesnedir aşk
Kime kim aşk vurdu ok gussa ile kaygu yok
Feryad ile âhı çok firkatli nesnedir aşk
Denizleri kaynatır mevce gelir oynatır
Kayaları oynatır kuvvetli nesnedir aşk
Akılları şaşırır deryâlara düşürür
Nice ciğer pişirir key odlu nesnedir aşk
Miskin Yunus neylesin derdin kime söylesin
Varsın dostu toylasın lezzetli nesnedir aşk
Okyanus & Yunus
Okyanusa çöp atanlar olmuş.
Anma günlerinde çiçek bırakanlar da.
Okyanus çöpe de çiçeğe de aldırmamış.
O her an sadece “Kendi”ni yaşarmış…
Okyanusun birini boğmak veya tepesinde taşımak derdi de olmamış hiç. Yolunu bilen tonlarca gemi yüzdürmüş. Bilmeyen dalgalarda kaybolmuş…
Aldırma, yaradan yardır.
Sanma ki zalimin ettiği kârdır.
Mazlumun ahı indirir şâhı
Her şeyin bir vakti vardır.
Yunus emre sen bu sözü / fazla da uzatmayayım.
Senden gelir cevr ü cefa
senden gelir cevr ü cefa,
ben âh u vah etmeyeyim,
düşmüşüm aşkın oduna,
yanıp nice tütmeyeyim.
uş yürürüm yana yana,
hep ciğerim döndü kana,
aşkından oldum divâne,
uyuyuban yatmayayım.
Senin aşkın denizine
düşübeni gark olayım,
kimsenem yok elim ala,
koma beni batmayım.
Sekiz uçmağın hûrîsi
gelir ise bir araya,
hergizmânendin olmaya
sen'onlara katmayayım.
Yunus emre sen bu sözü
yüz bin der isen az ola,
işitenler âşık ola,
fazla da uzatmayayım.
İnsan insanın kurdudur.
“İnsan insanın kurdudur” sözünü değiştiriyorum;
“İnsan insanın yurdudur.”
Biz birbirimiz için sığınak ve biz birbirimiz için ilticâgâhız.
Sana ne sanursan/Ayruğa da onu san.
Yunus eydür:
“Sen sana ne sanursan/Ayruğa da onu san.”
Sen kendin için ne diliyorsan, öteki için de onu dile.
Empati teriminden kaç yüzyıl önce söylemiş bunu.
Eşrefoğlu Rûmî de Divân’ında
“Ayruğu ko sana dolaş
Senden kesil ana ulaş
Senden içerusin de ol
Nihanı iste bul bugün"
diyordu.
Ayruk için iyiyi dilemek, elindeki sükkeri (şekeri) ayruğa sunup ağuyu kendi yutmak, bizim temiz irfanımızın düsturlarındandır.
İnsanı dost bilmek, emanet bilmek, misafir bilmek bizim ruh dünyamıza da nakışlanmış bir meyil.
Bu yüzden “İnsan insanın kurdudur” sözünü değiştiriyorum; “İnsan insanın yurdudur.” Biz birbirimiz için sığınak ve biz birbirimiz için ilticâgâhız.
Ben gelmedim dâvi için
Benim işim sevi için,
Dostun evi gönüllerdir,
Gönüller yapmaya geldim!
Bir bahçeye giremezsen,
Durup seyran eyleme.
Bir gönül yapamazsan,
Yıkıp viran eyleme.
Bu dünyaya gelen kişi,ahir yine gitse gerek
Misafirdir vatanına bir gün sefer itse gerek
Bunca varlık iken, gitmez gönül darlığı…
Gel imdi Miskin Yunus, nen var Hakk’a harc eyle
Gördün elinden gider, bu dünyanın varlığı