Dünya bir yemeğe benzetilirse ilk başta ondan baldan tatlı bir lezzet alabiliriz.ama hayatın sonuna yaklaştıkça her şey acılaşır,ayrılık acısı damarları sarar ve yaşamak yılan zehrinden daha acı hale gelir.
Güzel bir söz vardır, iyi İnsan olmak insanın dünyaya gönderilişinin kirasıdır diye.insan iyi olmakla lütfetmiş olmuyor,sadece varoluşunun gereğini yerine getiriyor.