Yürek Fısıltıları
Nuriye ÇeleğenYürek Fısıltıları Sözleri ve Alıntıları
Yürek Fısıltıları sözleri ve alıntılarını, Yürek Fısıltıları kitap alıntılarını, Yürek Fısıltıları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşk, büyük bir inceliğin yansımasıdır. Aşk zerafettir. Aşkın sana kemal verir, insanı yüceltir, ulvi duygularla donatır. Yürekleri, aşk kıvılcımları köz köz eder, inceltir; yumuşatır. Sevgi, insan dünyasını öyle sarar ki, sevende nefretten eser kalmaz. Düşman unutulur. Gönüller Yunus olur, Saygı, gönül dünyalarına merdiven dayar, İnsan severse, sevdiklerine güzel görünmek ister. O zaman baştan ayağa zerafetin timsali olur insan...
Bu sevgi değil miydi; insanlara dünya malını toplatıp, kaybetme korkusuyla telaşlandıran? Ve bu sevgiydi; mutluluk ile hüznü, neşe ile acıyı, kavuşma ile ayrılığı insana yaşatan Sevgi, yoksa ayrılığın adı mıydı?
İnsanları dinî konularda şüpheye düşürenler, imanlarını sarsanlar onların mutluluklarını da almışlardır. Sonunda da, bu insanları nasıl mutlu edeceklerini düşünmüşlerdir. Pek çok tez öne sürmüşlerdir. Russo "İlkel insan mutlu insan" derken acaba "ilkellikle neyi kast etmiştir? Düşünmemek çare olarak rilmiş, o da olmamıştır. "Gününü yaşa" tezi tutmamış, insan düşünen bir varlık olduğu için geçmiş ve geleceğini düşünmeden edememiştir. "Mutluluk gelecektedir" görüşü insanları gelecekteki hayali bir mutluluğun beklentisine götürürken hayali bir beklentinin insan psikolojisindeki acısı, şüphesiz ki büyüktür. Bütün bunlar, insan için huzursuzluğu artırmaktan başka bir şey sağlamamıştır.
Solgun güllere hüzünle baktı. Kırmızı güller... Kalbinin yansımasını zannettiği güller, bir bitişi fısıldıyordu sanki ona. Solgunluğu, sembolize ettiklerinin de geçiciliğini hatırlatır gibiydi. İlk kez düşünüyordu bütün bunları. Kalbini dinledi, bir şey hissetmiyordu. O da güller gibiydi. "Her şey bu kadarcık mı?" diye düşündü. Bu kadar kısa, bu kadar kaypak. İnanamıyordu, bitmeyecek zannettiklerinin bir bahar yağmuru gibi geçişine. Yüreğini yokladı, biraz kırıklık hissediyordu. Kime dargın olduğunu bile ayırt edemedi.
Eskilerde çok az olan, olunca da dillere destan olan aşk, şimdi tüm gençlerde sâri bir hastalık sanki; adeta ayağa düşmüş... Şimdikiler öyle bir aşk ki, seneleri içine almıyor, günübirlik. Öyle bir aşk ki, saygı ve nezaketten eser yok. Nefret ile kavga ayrılmaz parçası. Eskilerin sevdiklerini görebilme uğruna çektikleri sıkıntıya karşılık, yeni aşklarda bu yok. Aşkın gizliliğine tezat, şimdikilerdeki şeffaflık, rahatsız edici boyutlarda. İnsan düşünüyor, bu mu aşk? Kim kimi kandırıyor; niçin? Şu bir gerçek ki nefisler vicdanları kandırıyor, nefsanîlik için... Aşk, bu oyunun aldatmacası.
Yalnız maddeden ibaret olmayan insan, yalnız madde ile doldurulurken, maddeye endeksli bir hayat görüşü, insanı maneviyattan uzaklaştırmıştır.
Herkes gün batımını kendi aynasından seyreder.
Engellenmeyen duygular, insanın mutluluğunu engeller.