Aleksander Gelman’ın iki perdeden oluşan Yüz Yüze oyunu ülkemiz de sahnelenmiş. Ama beni büyük hayal kırıklığına uğrattı bir yerden sonra.
Oyun iki perdeden oluşuyor. Son sayfayı saymazsak bütün oyun boyunca sadece iki karakterle muhattap oluyoruz. Bunlar Andrey ve Nataşa adlı karı koca. İlk perdede Andrey ve Nataşa’nın yoğun bir kavgaya giriştiğini görüyoruz. Oğulları Alyoşa’nın başına gelen kaza yüzünden ellerinin kesilmesi özellikle Nataşa’yı ağır bir duygusal çöküşe sokuyor. Nataşa bu olaydan da kocası Andrey’i sorumlu tutuyor. Haliyle tüm perde boyunca iki karakter sürekli didişiyor. Çok fazla duygusal yoğunluk olduğu için bu sahne çok etkileyiciydi. Nataşa’nın hatası yüzünden Andrey’e sürekli yüklenmesi, Andrey’in ise geçmişlerini hatırlatıp aynı şekilde Nataşa’ya saldırması mükemmel işlenmişti. Sanki önünüzde gerçekleşiyordu bu kavga. Öyle güzel yazmıştı yazar. Ama ikinci perdeyle beraber ise sanki tüm bunlar yaşanmamış gibi bir hal almaya başladı. İki karakterin bir anda kavgadan uzaklaşıp adeta birbirlerine destek çıkar gibi davranmaya başlamaları gerçekten sinir bozucu bir hale getiriyor oyunu. İlk perdedeki o yoğun duygular da boşa gitmiş gibi oldu böylelikle. Güzel başlayıp bu kadar kötü bir hale geldiği için pek tavsiye edemeyeceğim bu oyunu. Eldeki güzel malzeme heba olmuş.
