Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Düşük Puanlı Yüzleşme Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Yüzleşme sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Yüzleşme kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
Öncelikle uzun bir aradan sonra kafamı dağıtacağım bir kitap okudum. Evet bu yüzden mutluyum Ilk önce yazarın ilk kitabı çok daha akıcıydı. Belki de içerdiği konu itibarlı ile daha heyecanlıdır. Kitabı okurken ilk başlarında baya sıkıldım. Hani ne zaman konuya gireceğiz modun da gezdim ve kitap baya sonra açıldı. Hikaye de kopukluklar olduğunu düşünüyorum. Olaylar arasında bazı yerler de bağlantı kuramadım. Bu kadın bu kadar salak mı falan dedim. Son sayfalar heyecanlıydı ve hiç beklemediğim bir son oldu kabul ediyorum. Ama saçma bir sondu. Öncelikle o nasıl bir anne ya? Gerçekten kitap da çok kopukluklar vardı. Hikayenin sonunu yeterli bulmadım. Kesinlikle ilk kitabı çok daha iyiydi. Bir de okurken A Moment To Remember filmiydi sanırım, bir de The Notebook'u hatırlatıp durdu. Bir kaç alıntıyla kitabın neresi bana bu filmleri hatırlattı aktarayım "Sen bizi unutabilirsin ama ben hep hatırlayacağım." "Bizi hiç hatırlamasan da sorun değil. Ben ikimiz için de hatırlarım." Tavsiye eder miyim? Çok merak ediyorsanız okuyun :)
#okudumbitti
Kesinlikle ilk kitap olan Kördüğüm çok daha başarılıydı. Gerek konusu gerekse sonu beni çok tatmin etmişti. Yüzleşme’nin sonunu hiç beğenmediğim gibi kurgusal anlamda da kopukluklara rastladım. Şöyle bir durum oldu; kitabı kapattığımda büyüsü ve etkisi üstümde kalmadı çünkü “orası niye öyle oldu ki, burada da saçmaladı yani” diye söylenirken buldum kendimi. I ıhh olmadı. Aslında olur gibi oldu da olmadı. Yemezler :)
Nerden başlayacağımı bilemiyorum ama öncelikle yüzleşme ve kördüğüm kitaplarının bir seri olmadığını sadece aynı psikolojik destek merkezinde geçtiğini söyleyebilirim.
Bir kadın ve minik bebeğinin neden bu destek merkezinde tedavi gördüğünü onunla birlikte, o geçmişini hatırlarken bizde öğrenmeye başlıyoruz. Bebek kısmı özellikle çok tahmin edilebilirdi ama kitabın sonu o kadar beni tatmin etmedi ki aslında kafamda hiçbir şey oturmadan kitabı bitirdim diyebilirim. Çok alakasız bir sondu ve kitabın başından itibaren wesley' in hangi sahnelerde yer aldığını hala anlayamadım doğrusu. Bu kadar sürükleyici bir kitabın böyle bitmesi bana haksızlık gibi geldi ve özellikle son bölüm, aslında öyle değil kısmı o kadar olmaması gereken bir bölümdü ki ...
Harika başlayan kitabın sonu beni hayal kırıklığına uğrattı. Cevaplanmayan sorular oluştu ve aslında tam puan vereceğim kitap puanını yarıya düşürdü. Oturmayan bir çok şey var. Yine de içindeki harika alıntılar için okumaya değer.
Victoria, kocası wes ile harika bir evliliğe adım atıyor ve çocuk istiyor. Wes onunla aynı görüşte değil ama denemeye söz veriyor bir yıl boyunca deneyip yeni bir eve taşındıktan sonra hala hamile kalamayan victoria hayal kırıklığına uğruyor. Bu sırada wes in davranışları değişmeye başlıyor, fiziksel şiddet ve victoriayı hapsetmeye kadar giden davranışlar victoria'yı soğutup evlerinin müteahhiti sinclair'e çekiliyor. Peki ne oldu da victoria akıl hastanesi fairfax'te kendini buldu, wes hala her gece onu ziyaret ediyor ama herkes wes'in öldüğünü söylüyor.
Dediğim gibi çok fazla oturmayan konunun döndüğü bir kitap. Güzel zaman geçirtiyor ama yazar malesef sonunu oluştururken pek düşünmemiş
Fairfax serisinin ikinci kitabı Yüzleşme anlatış olarak kesinlikle çok iyiydi ama konusunu ilk kitap kadar ilgi çekici bulamadım.
Victoria'nın düşüncelerini okumak o kadar değişik ve sürükleyiciydi ki kocası Wes'le olan mükemmel aşklarının solup gitmesini okumak hem hüzünlü hem de yazarın başarılı üslubundan dolayı çok gerçekçi hissettirdi kendimi sanki dram filmi izliyormuşum gibi hissettim.
Anlatımı o kadar akıcı ve göz yormayan cinsten ki sırf bunun için bile okunur ama dediğim gibi konuyu biraz vasat buldum ve sonu da beni öyle aman aman şok etmedi. Belki de ilk kitapla karşılaştırdığım için böyle düşünüyordum ama daha değişik bir son olabilirdi -SPOİLER- dengesiz ve herkesten saklanmış olan şeytani ikiz kardeş çok klişe geldi bu üsluba ve Victoria'nın naifliğine bu son olmadı kesinlikle.
Göz yormayan, akıcı, baş karakterin düşüncelerinde kaybolacağınız bir roman arıyorsanız kesinlikle okumanızı tavsiy ederim sadece üslubu için bile okunacak bir kitap.