’Lethe, sonsuz devinen vücudundan bir yudum!’’ Zamanın dili yoktu, eşyaların da öyle, gelip teselli etselerdi beni, bir kerelik konuşma hakkı verseydi tanrı onlara, çocuklarından biri yaşarken kaç kere ipliği kesilmişti, bu kadar zalimce olandan ayrı, koşup sarılarak teselli etselerdi beni. İlk defa bu kadar içten yalvarmıştım ona, gördüklerim rüya olsun diye; ‘‘uyandır beni lanet olası! Uyandır Günahın Yaratıcısı! Bu kadar zalim olamazsın!’’
Fikirleri doğrultusunda cesur hareketlere kalkışıp toplumdaki yerini sorgulayan ve bu aksak olgu içerisinde tutunamayan günahkâr bir bireyin, aklındaki insanlık yansımasını dini, mitolojik, varoluşsal, sosyokültürel evrimsel göndermeler ile gözler önüne seren bitmez bir döngü.
