-Hiçbir yere tutunmadan, hiçbir yerde köklenmeden,
akan suyun üzerinde kayar gibi yaşıyordum ve
bu soğuklukta ölü, cesedimsi bir yan olduğunu gayet iyi
biliyordum; gerçi henüz çürümenin kötü kokan soluğu
hissedilmiyordu, ama umarsız bir donukluk, acımasız,
soğuk bir duygusuzluk yerleşmiş, yani bedensel anlamda
gerçek ölümün ve çürümenin dışarıdan da görüldüğü
aşamanın eşiğine gelmiştim.