Beyza
@kkvothe
Ne kalacak geriye savrulmuş günlerimizden ?
Bizden diyorum, ikimizden
Ne kalacak?
Girişimci
Eskişehir
91 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bir insan kaç kez dibe vurup da yaşamayı sürdürebilir?
Bugünlerde insanların birbirini nasıl incittiğini fark ediyor musun ?
Okur Takip Önerileri
Kimsenin kimseye ayıracak vakti yok artık. Sen bana katlanan çok az kişiden birisin.
Sayfa 44Kitabı okudu
Beyza tekrar paylaştı.
Sana dilsiz, dudaksız sözler söyleyeceğim
Bütün kulaklardan gizli surlardan
bahsedeceğim
Bu sözleri sana, herkesin içinde söyleyeceğim ama senden başka kimse duymayacak
Kimse anlamayacak
Mevlana
Bir yıl boyunca hiç rüyalarımdan çıkmayan cananım, gül buketini elimden zarif bir hareketle alırken, gül yanaklarını, iştahlı dudaklarını, kadife tenini ve bütün ömrüm boyunca yakın olmak için her şeyi göze alacağımı bildiğim boynunun ve göğüslerinin güzel kokulu üst kısmını bana bir yaklaştırdı, bir uzaklaştırdı. Onun gerçek olmasına, dünyanın var olmasına şaşan biri gibi hayretle baktım.
Kim ne derse desin, hayatta en önemli şey mutlu olmaktır. Rahmetli babanız da öyle derdi. Bu şehir güzel kızlarla dolu, daha güzelini, daha şefkatlisini, daha anlayışlısını buluruz. Kedi sevmeyen bir kadın zaten erkeğini mutlu edemez.
Gerçek aşk acısı, varlığımızın en temel noktasına yerleşir, bizi en zayıf noktamızdan sımsıkı yakalar ve diğer bütün acılara derinden bağlanarak bütün gövdemize ve hayatımıza hiç durdurulamayacak bir şekilde yayılır. Eğer umutsuzca aşıksak, baba kaybından en sıradan talihsizliğe, mesela anahtarımızı kaybetmeye kadar her şey, diğer bütün acılar, dertler ve huzursuzluklar, her an yeniden kabarmaya hazır olan bu asıl ıstırabımızın tetikleyicisi olur. Benim gibi aşk yüzünden bütün hayatı altüst olmuş biri diğer bütün dertlerinin çözümünün de aşk acısının sona ermesiyle mümkün olacağını sandığı için, içindeki yarayı istemeden daha da derinleştirir.
''Görüyor musunuz babanızın bana yaptığını,'' dedi annem.
''Ölürken bile bana haber vermedi.
Babamın ölümüyle birlikte yalnız hayatımın bu günlük eşyaları değil, en sıradan sokak manzaraları da anlamlı bir bütün oluşturan geçmiş bir dünyanın vazgeçilmez hatıralarına dönüşmüştü.
Babamın ölümü, çoğunu çocukluğumdan beri çok iyi tanıdığım eşyaları, kayıp bir geçmiş taşıyan değerli şeylere dönüştürmüştü.
''Yanlış bir yere gidiyorsun, Kemal.. Hepimiz en olmadık kişiye tutuluyoruz... Herkes aşık oluyor. Ama herkes sonunda düştüğü durumdan hayatını berbat etmeden çıkıyor.''
''Bütün o aşk romanları, filmler ne o zaman?''
Eğer burada durup daha ileri gitmeyeceksek, neden bu noktaya kadar geldik?
Henüz dünya üzerinde en yüksek önceliği 'insanlara değer vermeye' veren bir toplum yok. Sadece bu yönde bazı girişimler var. Eğer iyi bir gelecek istiyorsak, dünyamızın tüm ülkelerin insana değer verdiği bir dünya olması gerekiyor. Savaşların durdurulması, barışın sağlanması gerekiyor. Bu açıdan her birimiz bir fark yaratabiliriz. İster farkinda olun, ister olmayın, tüm insanlar evrensel olarak birbirine bağlıdır.
