Yaşadığımız bütün can sıkıcı şeylerin sebebi; hukukun, adaleti sağlamak için kullanılmamasıdır. #suheyilaydın
ADALET haa adalet varmış ülkede! Ben böyle adaletin....
bu mu lan adalet,sizin adalet anlayışınıza ...
Böyle şerefsizlere bir kaç yıl hapis verip serbest bıraktıktan sonra neden ülkemizde kızlar,küçük çocuklar,anneler,kadınlar öldürülüyor diyoruz.Cennet annelerin ve geleceğin anne adaylarının ayağı altında,onlara cehennemi yaşatmayı kesin artıkkk!!!Böyle adamları tüm dünyanın gözü önünde idam ediceksinizz...
Mrs. C.S.K.
Ve siz adil olmaya özenen yargıçlar cismen namuslu ama ruhen hırsız olan olana ne hüküm verirsiniz? cismen katleden ama ruhen maktül olana ne ceza kesersiniz?
Sayfa 23Kitabı okuyor
"Şüphesiz Allah zalimler topluluğunu doğruya iletmez." (Maide, 5/51)
Adalet suçlu ile masumu ilan etmek değildir. Haklıya da haksıza da hakkını vermektir.
Günümüz Sorunu!
Adalet hiçbir zaman adaletsizliğin ortasında sağlanamaz.
Sayfa 11 - Zeplin KitapKitabı okudu
Adalet kaybolunca ortada onun ifratı veya tefriti diye bir şey kalmaz. Adaletin tek zıddı vardır; o da zulümdür.
... Köy sakinlerinin kimi evindeydi kimi tarlasında çalışıyordu, her biri kendi işine dalmıştı ki birden kilisenin çanı duyuldu.
... Çanlar gün içinde birçok kez çalardı; dolayısıyla bunda şaşılacak bir yan yoktu. Ama çalan yas çanıydı, üzgün üzgün ve bu, evet, şaşırtıcıydı, çünkü bildikleri kadarıyla köyde kimse ölüm döşeğinde değildi...
... Çan birkaç dakika daha çaldıktan sonra sonunda sustu.
Daha sonra kapı açıldı ve eşikte bir köylü belirdi. Bu adam her zamanki çan çalma görevlisi olmadığına göre, bu durumda, köy sakinlerinin ona zangocun nerede olduğunu, kimin öldüğünü sormaları anlaşılır bir şeydi. “Zangoç burada yok, çanı çalan benim” diye cevap verdi köylü. Köy sakinlerinin ısrarla “Peki ama ölen de mi yok?” diye sormaları üzerine köylü şöyle dedi: “Hayır, ismi olan, insan görünümünde biri için değil, adalet için çaldım yas çanını, çünkü ölen, adalet.”
(José Saramago)
Sayfa 24 - Kafekültür Yayıncılık, İstanbul, 2013Kitabı okudu
Adaletin varoluşunun temeli devlet, sınıf, üretim biçimi, bilim, refah olamaz. Hatta insan bile olamaz. Nasıl ki insandan bağımsız, üstte, insanın her halükârda tabi olması gereken bir ahlâk fikri vardır, adalet de vardır ve böyledir. Sağır, kör, dış âlemden doğuştan habersiz bir insan nasıl ahlâktan bigane kalamayacaksa ve ahlâklı olmanın temeli onun için eğitim, duyu organlarının tamlığı, sosyal çevre vs. değilse adalet de bu tür bir temele yaslanmadan vardır (çünkü, sağır, kör olmak insanı nefs sahibi olmaktan vareste kılmaz. Allah nefse fücurunu ve takvasını ilham etmiştir, bkz:Kur'an, Şems/8).
Sayfa 150 - Ayışığı Kitapları - KİTABEVİ (1.Baskı)
