Hitler, nefret kusan söylemiyle her türlü "öteki"yi aşağılarken kendi benzerlerini yüceltiyor, onların hırs, öfke, haset, kıskançlık, öç alma duygularını körüklüyor, kışkırtıyordu...
19 Ağustos 1934 tarihli halk oylamasında yüzde doksana yakın (89,93) bir oyla cumhurbaşkanı seçilmesi böyle oldu.
Dünya kültürüne, sanatına, bilimine dâhiler kazandırmış bir milletin, böyle birini böylesine ezici bir çoğunlukla kendine "führer" (reis, başkan) seçmesi, bütün bir insanlık tarihinin herhalde en şaşırtıcı, en talihsiz olgusudur...
Gözlemlerle kanıtlanmıştır ki, yüksek konumdaki insanlar, kendi toplumlarındaki en aşağı seviyelere, sonradan görmüşlere göre daha az bir tiksinme ile bakarlar.