a
Anı Mektup Edebiyat Günlük
– Türkiye’de ekmek parası kazanmak zordur, ama zengin olmak çok kolay...
Sayfa 36Kitabı okudu
Neye olduğunu bilmediğim bir küslük, kızgınlık, pişmanlık, incinmişlik...
Sayfa 75 - METİS YAYINLARI
Aşktır yücelten bizi ve derinliğimiz aşktandır.
Gerisi boş, yalan.
Sayfa 21Kitabı okudu
Neler geçmiyor aklımdan.
İşte orada ölümü de düşündüm. Ölüm pek ürkütücü gelmiyor insana. Yine de ölümü kabul edemiyorsun.
Kesin bu.
O ara bilimi falan düşünüyorsun. İki yüzyıl üç yüzyıl sonrasını düşünüyorsun. Bilimin insanlığa getireceği şeyleri. İçinde bulunduğun durum anlamsız geliyor sana, saçma geliyor. Ionesco'nun oyunları gibi
bir şey. Yaşaman gerektiğini kavrıyorsun. Bilim almış başını giderken, karşındaki bir yığın insanın ne kadar küçük şeylerle, küçük ve yanlış şeylerle uğraştığını
düşünüp acınıyorsun. İçerliyorsun. Hem de ne adına? Kim adına?
İnsanlığın geleceğini ve senin o günleri göremeyeceğini düşünüyorsun. Müthiş hüzün veriyor bu sana. Bir yanda eşsiz güzellikte bir gelecek, bir yanda bütün
o güzellikleri göremeyeceğin duygusu. Nasılsa öleceğim, diye düşünmeye başlıyorsun.
Sayfa 68Kitabı okudu
O günlerdeki aramalarda ilginç olaylar geçiyordu. Bir sıkıyönetim görevlisi, "V. İ. LENİN" biçiminde yazılan Lenin'in adını taşıyan bir kitabı görünce:
— Yaz oğlum, Altıncı Lenin... demişti.
Sayfa 62Kitabı okudu
Düşünmek, sevmek, gülmek... İşte hepsi bu... İnsan için gerisi yalan dolan...
Sayfa 13Kitabı okudu
“Ya sen gel buraya; ya beni oraya aldır!”
Sayfa 100Kitabı okudu
...
Komiser bana döndü:
– Kaçakçı mısın ulan?
– Değilim efendim.
– Eroinci misin?
– Hayır.
– Hırsız mısın?
– Değilim.
Komiser isabet ettiremediği için kızdı,
– Peki nesin be?.. diye bağırdı.
Bitürlü “yazarım” diyemiyorum. Yazara da pek benzemem ya, ufak tefek yazara benzer yerim varsa, cezaevlerinde yata yata, o da kalmamış...
Sayfa 25Kitabı okudu
Bazan çok güzel bir oyunun sonunda çok acı bir gerçekle karşılaşabilir insan, ama oyunun çocukça güzelliğini değiştirebilir mi bu?
Sayfa 184Kitabı okudu