Senozoik Çağ
Senozoik dönemi (period) 6 çağa (epoch) ayrılır (Paleosenden Pleistosene kadar).
Biz aslında şu anda Pleistosen içindeyiz ama son 10,000 yıl genellikle 7. çağ olarak da bilinir (Holosen). Geleneksel olarak ilk beş çağ (65,5 den 1,8 milyon yıl öncesi ne kadar) Tersiyer (Üçüncü) olarak, Pleistosen (1,8 den günümüze) ise Kuatemer (Dördüncü) çağ
Sayfa 109 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Yaşam Başlamadan Önce
Pek çok fizikçi, evrenin sonsuz yoğunluktaki bir noktadan 14 milyar yıl önce (14,000,000,000 yıl önce) büyük bir patlamayla (big bang) bugünkü halini aldığı konusunda fikir birliğindedir. Büyük patlamadan hemen sonra elementer tanecikler, hidrojeni oluşturdu. Hidrojen ise sonunda diğer elementleri oluşturdu. Galaksimiz yaklaşık olarak 10 milyar yıl önce toz ve gaz bulutunun dağılması ile oluştu. Evrenin tarihi boyunca madde sürekli olarak (özellikle yıldız patlamalarıyla—süper- nova) yıldızlararası boşluğa itilmiş, ikinci ve üçüncü nesil yıldızları oluşturmuştur (Güneş de bunlardan biridir). Radyometrik olarak işaretlenmiş meteor ve aydan alman kaya parçalarına göre, Güneş sitemimiz bundan 4,6 milyar yıl önce oluştu. Aslında dünya da aynı yaştadır, fakat yer kabuğunun bazı plakalarının diğerlerinin altına girmesi (subduction) gibi jeolojik hareketleri sonucunda bilinen en eski kayalar daha genç olup, 3,8 milyar yıl öncesine aittir. Büyük bir ihtimalle, dünya birçok küçük kütlenin çarpışması ve bir araya gelmesiyle oluştu ki bu olayların etkisiyle muazzam bir ısı ortaya çıkmış olmalı.
Dünya ilk zamanlarda soğurken katı bir kabuk oluşturdu ve bu sırada gazlar ortaya çıktı. Bu gazlar arasında su buharı da vardı ama oksijen çok azdı. Dünya soğurken, akışkan su ile okyanuslar oluştu (muhtemelen 4,5 milyar yıl önce), ve kısa sürede de bugünkü tuzluluk oranlarına ulaştılar. Bundan 4 milyar yıl önce muhtemelen pek çok küçük öncül kıtalar vardı, büyük toprak kütlelerin oluşumu ise bundan 1 milyar yıl sonraya denk gelebilir.
Sayfa 92 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Yerkürede Yaşamın Tarihi
Dünyanın 3,500,000,000 yıl önceki durumuna yani yaşamın başladığı zamana geri dönmek mümkün
olsaydı sadece bakteri benzeri hücreler görebilirdik. Bu hücrelerin arasında tanınmayacak kadar uzak
ve farklı akrabalarımız da vardı. Eğer zaman içinde yolculuk yapabilseydik,
günümüze kadar geçen zamanı konu alan bir tiyatro oyunu tahmin edebileceğimizden çok daha muhteşem ve inanılmaz olurdu;
bir yazarın hayal edebileceğinden çok daha şaşırtıcı özellikleri ve
rolleri olan milyonlarca türün sahne aldığı, oynadığı ve genellikle öldüğü bir gezegen tiyatrosu.
Sayfa 91 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Günümüzde yaşayan canlılardan elde edilen bilgilerle evrim tarihinin bir kısmına ulaşıldıysa da, bu tarihin
gerçek kanıtlarına, yalnızca taşıl kayıtlarını çalışan bilim adamları olan taşılbilimciler (paleontolog) ulaşabilirler.
Günümüzde yaşayan çeşitli primatların anatomileri arasındaki farklılıkları ve benzerlikleri gözlemleyebilir, ölçebilir
ve kaydedebiliriz. Bu gözlemler sonucunda, örneğin, insanın soyağacında oluşan değişimleri ortaya koyabiliriz.
Fakat taşıllar üzerine yapılan araştırmalar evrim tarihinin ayrıntılarını, insan ya da insansı (hominin) soyunun iri insansı
maymunlardan ayrıldığını belgeler.
Taşıl kayıtları bizlere, yaşayan döller bırakmamış sayısız yaratığın varlığını; büyük yok oluş ve farklılaşma olaylarını; ve canlıların günümüzdeki dağılımını açıklayan kıta ve canlı hareketlerini anlatır. Sadece bu kayıtlardan, evrimsel olayların mutlak zaman ölçeğini ve ayrıca onların ortaya çıktığı çevresel koşulların kanıtlarını elde edebiliriz.
Sayfa 66 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Gökbilimciler, evrenin 14 milyar yıl önce (1 milyar ■ 1.000 milyon) "büyük patlama" ile meydana geldiğini ve o zamandan beri merkezi bir noktadan sürekli olarak genişlediği ile ilgili kanıtlar toplamıştır.
Yerküre ve güneş sisteminin geri kalanı, yaklaşık 4.6 milyar yıl yaşındadır. Ama yerküre üzerindeki bilinen en yaşlı kaya ise yaklaşık 3.8 milyar yıl yaşındadır. Canlılar 3,5 milyar yıldan beri vardır; hayvan yaşamı ile ilgili ilk kanıtların yaşı ise 800 milyon (0.8 milyar) yıl olarak saptanmıştır.Bizim için bu zaman dilimini kavramak zordur.
Bir benzetmeyle açıklarsak, eğer yerkürenin yaşı bir yıl ile tanımlanabilirse, ilk yaşam Mart ayının sonlarına doğru görünmüş, ilk deniz hayvanları Ekim ayının sonlarında yaşama başlamış, dinazorlar ise 26 Aralık’ta yok olmuş, insan ve şempaze soyları birbirinden 31 Aralık gece yarısın dan 13 saat önce ayrılmış ve Isa gece yarısından 13 saniye önce doğmuştur.
Sayfa 69 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
kendi kökenimimizin geriye doğru iki milyar yıl kadar izlenmesi, hayal gücümüzü kışkırtacaktır
Sayfa 43 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Evrim süreci çoğu zaman önceki evrimsel tarihe ait izleri siler. Eğer çalışılan taksonlar çok eskiden ayrıldıysa ya da çok hızlı bir evrim geçirdiyse, özelliklerinin çoğu o kadar farklışacaktır ki benzeşik özelliklerin ayırt edilmesi zor olabilir.
Örneğin, dişler bir çok memeli arasındaki ilişkileri belirlemede önemli özellikler sağlar, fakat dişsiz karıncayiyenler arasındaki ilişkileri değerlendirmede kullanılamaz. DNA dizilerinde, bir yerde, önceden var olan sinapomorfileri silen çok sayıda değişim gerçekleşebilir. Bir baz yerinde A'dan C'ye mutasyon, o yerde başka değişim olmadığı sürece paylaşılan bir türemiş özelliğe neden olur;
eğer türemiş bir taksonda, C'nin yerini G alırsa, ya da A'ya geri dönüş olursa ortak atanın kanıtları yok olmuş olur. Dahası, zaman geçtikçe, bir yerde, farklı soy hatlarında paralel olarak aynı bazın diğerlerinin yerini alması olasıdır. Bu nedenle, benzeştirici evrim ve ardışık değişimler ("çoklu vuruşlar") taksonlar arasındaki farklılaşmanın miktarını aynı düzeye getirir. Hızlı evrimleşen dizilerde yavaş evrimleşen dizilere göre bu platoya daha çabuk ulaşılır.
Sayfa 36 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Moleküler veriler kesinlikle göstermiştir ki insan ve şempanze, birbiriyle en yakın ilişkisi bulunan türlerdir (Ruvolo 1997). Bu sonuca götüren birçok DNA analizi arasında, bir hemoglobin sözde genini (erken primat evriminde hemoglobin geninin ikilenmesi ile ortaya çıkan işlevsel olmayan bir DNA dizisi) içeren 10,000 baz çiftinden daha uzun bir DNA parçasının dizilimini belirleyen Goodman ve arkadaşlarının (Goodman vd. 1989; Bailey vd. 1991) bir çalışması özellikle önem taşımaktadır
Sayfa 26 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Evrimsel geçmişi doğrudan gözleyenleyiz, öyleyse onu, Sherlock Holmes'in bir suçun tarihini yeniden kurmasında olduğu gibi, tümdengelim mantığını kullanarak çıkarmalıyız. İnsanın kökeninin kısa bir taslağını yaptığımızda, bazı olayların zamanlaması gibi bir kaç nokta taşıl kayıtlarından öğrenilmiştir. Bununla birlikte, bu tarihin çoğu taşılların çalışılmasından değil, yaşamakta olan canlılar üzerinden belirlenmiştir.
Sayfa 19 - Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu
Evrimsel biyoloji alanı, biyoloji biliminin herhangi disiplininden çok daha geniştir; çünkü bütün canlılar ve tüm özellikleri evrimsel değişimin tarihi ve ürünleridir.
Palme Yayınları / 2008Kitabı okudu