Azad Ziya Eren
ne yazık nefretle uyanmak ve bir o kadar seninle hür
mum ölür aşk kalır şarkı söyleyen cüssesiyle
kaplar beni küçük dudakların
göğsünde yükselir en güzel devrim şiiri
sustuk sustukları gibi
şehir bitti köy kaldık yitik bir savın hâlâ ılık teninde taşla
tortuyla
ve mızrakla sakat bırakılmış bir ütopyanın son sözleriydik: hayat bir grevdi sürekli kırılan birer grevdi gözlerin
Herkes anladı “seni” sevdiğimi
Herkes anladı seni “çok” sevdiğimi
Yalnız sana anlatamadım . Ne kadar sevdiğimi..
Seni sabah uyandırayım diyen adam şuan uykularımın kabusu oluyor ..
Hayat bazen böyledir
Dün seni sevdim,
Bugün de seviyorum,
Öbür gün borcum olsun.
Yaşarsam söz,
Yine seni seveceğim.
Nazım Hikmet
O kadar zararim, olsun varsin...
Gel bir de benden,
benim gozlerimden bak kendine...
youtube.com/watch?v=MlIss9h...
“Sevginin olduğu yerde ondan konuşmanın gereği olmazdı. O ölümsüzdü ve yeterliydi.”
Diana Gabaldon 
Yabancı
•Manolya
Rüyalar vurur iken yüzüme,
Saçlarım ihanet eder tenime,
Kapanır gözlerim karanlığa,
Başlar zihnim konuşmaya.
Bilirler mi beni? Bahsetmesinler bile,
Saklanırım gökyüzüne, çözemezler beni,
Kollarım dizimde, elleri bileklerimde,
Geçti bir uçak, soğuk salıncak.
Gözlerinin k͟a͟h͟v͟e͟s͟i͟n͟d͟e͟n͟ koy ömrüme
Kırk yılın hatrına sen kalayım
Sevmek... Ne uzun kelime
Cemal Süreya
Gül peşinde koşarken ayaklarının altında ezilen papatyaları görmezden gelir insan.